Пазі́раваць ’быць натурай для фатографа або мастака; прымаць позу’ (ТСБМ). З рус. пози́ровать ’тс’, якое з ням. posieren, першакрыніцай якога ў сваю чаргу з’яўляецца франц. poser ’класці, ставіць’ (параўн. Фасмер, 3, 303).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

моне́та мане́та, -ты ж.;

◊

принима́ть за чи́стую моне́ту прыма́ць за чы́стую мане́ту;

плати́ть той же моне́той плаці́ць той жа мане́тай;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устраня́ть несов.

1. устараня́ць; (убирать) прыма́ць, прыбіра́ць; (уничтожать) знішча́ць; (ликвидировать) ліквідава́ць;

2. (отстранять) звальня́ць, зніма́ць (з паса́ды); (на время) устараня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pill [pɪl] n. пілю́ля;

sleeping pills снатво́рнае;

He has to take pills to control his blood pressure. Ён павінен прымаць пілюлі, каб кантраляваць крывяны ціск;

be on the contraceptive pills прыма́ць процізача́ткавыя сро́дкі

♦ sugar/sweeten the pill падсаладзі́ць пілю́лю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АЛЯКСА́НДРАЎ ПРЫВІЛЕ́Й 1492,

заканадаўчы акт у ВКЛ, дадзены вял. кн. Аляксандрам. Разам з прывілеем 1447 замацоўваў прынцыпы міжнар. палітыкі дзяржавы, абмяжоўваў уладу вял. князя панамі-радай, без згоды якіх ён не мог прымаць важных рашэнняў, вызначаў асновы адм., цывільнага і крымін. права. Быў своеасаблівай феад. канстытуцыяй, крыніцай пісанага права, нормы якога пазней увайшлі ў Статуты ВКЛ 1529, 1566 і 1588.

т. 1, с. 296

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

verwéchseln

vt (пера)блы́таць, прыма́ць адно́ за друго́е

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erwägen

* vt узва́жваць, меркава́ць, абду́мваць, прыма́ць пад ува́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

містэ́рыя, ‑і, ж.

1. У Старажытнай Грэцыі, Старажытным Рыме і краінах Старажытнага Усходу — тайныя рэлігійныя абрады ў гонар бажаства, у якіх маглі прымаць удзел толькі давераныя асобы.

2. Рэлігійная драма на біблейскія сюжэты ў сярэднія вякі ў Заходняй Еўропе.

[Ад грэч. mystērion — таінства.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hourly​2 [ˈaʊəli] adv. штогадзі́ны;

The pills are to be taken hourly. Таблеткі трэба прымаць раз у гадзіну.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гну́цца, гну́ся, гне́шся, гне́цца; гнёмся, гняце́ся, гну́цца; гніся; незак.

1. Прымаць дугападобную, выгнутую форму; схіляцца.

Дрэвы г. да зямлі.

Чалавек гнецца ад цяжкай ношы.

2. Рабіцца няроўным; згінацца.

Ліст жалеза добра гнецца.

3. перан. Траціць стойкасць, паддавацца чыйму-н. уздзеянню.

Г. перад панам.

|| зак. пагну́цца, 1 і 2 ас. адз. звычайна не ўжыв., -гне́цца; -гнёмся, -гняце́ся, -гну́цца і сагну́цца, -гну́ся, -гне́шся, -гне́цца; -гнёмся, -гняце́ся, -гну́цца; -гніся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)