відаўтварэ́нне, ‑я, н.

Працэс утварэння відаў раслін і жывёл. Тэорыя відаўтварэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выле́чванне, ‑я, н.

Дзеянне і працэс паводле знач. дзеясл. вылечваць — вылечыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выро́шчванне, ‑я, н.

Дзеянне і працэс паводле знач. дзеясл. вырошчваць — вырасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высыха́нне, ‑я, н.

Дзеянне і працэс паводле знач. дзеясл. высыхаць — высахнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інвалюцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да інвалюцыі. Інвалюцыйны працэс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каагуля́цыя, ‑і, ж.

Працэс згортвання, асядання часцінак рэчыва ў калоідным растворы.

[Ад лац. coagulatio — згортванне, згушчэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

складкаўтварэ́нне, ‑я, н.

Утварэнне складак горных парод зямной кары. Працэс складкаўтварэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

унутрыа́тамны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца ўнутры атама. Унутрыатамны працэс. Унутрыатамная энергія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотаэлектры́чнасць, ‑і, ж.

Спец. Працэс непасрэднага пераходу светлавой энергіі ў электрычную.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыклагене́з, ‑у, м.

Працэс узнікнення і развіцця цыклону (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)