парабкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак.

Разм. Працаваць, быць парабкам. Дома [Клеманс] ніколі не жыў, усё парабкаваў у маёнтках. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спе́шнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць спешнага (у 1 знач.). Спешнасць заказу.

2. Паспешлівасць, спешка. Працаваць без асаблівай спешнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

büffeln

vt разм. зубры́ць; напру́жана працава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

schlóssern

vi разм. сляса́рыць, працава́ць сле́сарам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wúrsteln

vi працава́ць [рабі́ць] абы́ з рук

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Адпе́таваць ’пабіць’ (Бяльк.), атпіетуваць ’цяжка працаваць’ (Лыс. СПГ). Гл. петаваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кузніка́ваць ’працаваць кавалём’ (ТС). Складаны дзеяслоў. Гл. кузняі і каваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

timework [ˈtaɪmwɜ:k] n. пагадзі́нная пра́ца;

be on timework працава́ць на ўмо́вах пагадзі́ннай апла́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

спецыя́льнасць ж., в разн. знач. специа́льность;

працава́ць па ~ці — рабо́тать по специа́льности;

набы́тая с. — приобретённая специа́льность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

цеплатэ́хнік, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне цеплатэхнікі. Інжынер-цеплатэхнік. □ [Люба:] — Буду ў вас працаваць. — У дэпо? — Ну але. Цеплатэхнікам. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)