выхава́цель, ‑я, м.
Тое, што і выхавальнік. Як толькі арганізавалі дзетдом, Фёдар Рыгоравіч пайшоў працаваць выхавацелем. Рунец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)