Verbum

анлайнавы слоўнік

Тэст ‘выпрабавальнае заданне’ (ТСБМ, Улас.). Запазычана з англ. test ‘выпрабаванне, даследаванне’ ў XX ст., выводзіцца праз франц. test ‘ганчарны посуд’ з лац. testu, testa — ‘посуд, у якім правяралі якасць атрыманага металічнага вырабу, першапачаткова ў алхімікаў’ (Сной₂, 762; ЕСУМ, 5, 561; Арол, 4, 67). Сюды ж тэстава́нне, тэсці́раванне ‘праверка ведаў абітурыентаў’ (Каўрус, Словаклад).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ла́душка ’посуд для малака’ (Трубачоў, Ремесл. терм., 219), звязана з прасл. latū̆‑/latĭ‑. Параўн. ла́тка ₅ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трупне́ць ₁ ‘бразгатаць, брынчаць (пра надтрэснуты посуд)’ (ТС; люб., Сл. ПЗБ). Каўзатыў ад трупнуць ‘стукнуць’, гл. трупаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

умяшча́льны geräumig (пра памяшканне і г. д.); mit gróßem Fássungsvermögen (ёмісты – пра посуд і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ёмісты geräumig (пра памяшканне і г. д); mit gróßem Fássungsvermögen; groß (пра посуд і г. д)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

mop² [mɒp] v.

1. мыць (падлогу швабрай, посуд губкай)

2. выціра́ць (вадкасць, пот, кроў і да т.п.)

mop up [ˌmɒpˈʌp] phr. v. знішча́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шкіпіна́р, ‑у, м.

Празрыстая ці жаўтаватая гаручая вадкасць з едкім пахам, якая здабываецца перагонкай смалы хвойных дрэў і прымяняецца ў медыцыне, лакафарбавай вытворчасці і пад. Я пазаносіў у кладоўку посуд, пэндзлі, памог хлопцам паадмываць працавітыя рукі ад фарбы шкіпінарам, падзякаваў і пайшоў прыбірацца сам. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БАРАНЕ́Ц,

украінскі ганчарны посуд. У аснове формы — традыцыйная пасудзіна-бочачка ў выглядзе барана. Упрыгожваецца лепкай і размалёўкай, каляровай палівай. З 15 ст. атрыбут, звязаны з абрадамі сватаўства і вяселля.

т. 2, с. 298

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

pewter

[ˈpju:tər]

1) сплаў сьвінца́ з во́лавам, ме́дзьдзю

2) алавя́ны по́суд

adj.

алавя́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

earthenware

[ˈɜ:rӨənwer]

1) гліня́ны по́суд

2) абпа́леная глі́на

adj.

гліня́ны, з абпа́ленае глі́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)