поліакрыла́ты

(ад полі- + акрылаты)

сінтэтычныя палімеры, прадукты полімерызацыі эфіраў акрылавай кіслаты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

поліамі́ды

(ад полі- + аміды)

сінтэтычныя палімеры, у якіх змяшчаюцца амідныя групы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

полівітамі́ны

(ад полі- + вітаміны)

лекавы прэпарат, які з’яўляецца сумессю многіх вітамінаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

полінуклеаты́ды

(ад полі- + нуклеатыды)

палімерныя арганічныя злучэнні, якія ўтвораны рэшткамі монануклеатыдаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

hummock

[ˈhʌmək]

n.

1) малы́ узго́рачак, паго́рак -ка m.

2) ледзяна́я глы́ба (на по́лі), таро́с -а m.

3) ро́йсты pl. only (за́расьнік на бало́це)

hummocks — куп’ё n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лаго́да ж., разг.

1. лад м.;

жыць у ~дзе — жить в ладу́;

2. благода́ть;

у по́лі така́я л. — в по́ле така́я благода́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ахарашы́цца, ‑рашуся, ‑рошышся, ‑рошыцца; зак.

Разм. Тое, што і абхарашыцца. Шпакі, паснедаўшы у полі, Пад скрып санлівы жураўля І перадражняць цябе ўволю, І ахарошацца здаля. Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

відне́цца, ‑еецца; незак.

Быць відным, быць у полі зроку. Направа, у аддаленні, віднеецца чырвоны сцяг. Пестрак. Фурманка.. павярнула на грэблю і яшчэ доўга віднелася там. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пярэ́сціцца, ‑ціцца; незак.

Тое, што і пярэсціць ​1 (у 3 знач.). Рознакаляровыя хусткі і шапкі блішчаць на сонцы, пярэсцяцца, нібы невядомыя расліны на дзівосным полі. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыс, ‑у, м.

Расліна сямейства злакавых, якая вырошчваецца на спецыяльным затопленым полі ў краінах з цёплым кліматам. // зб. Белае прадаўгаватае зерне гэтай расліны як харчовы прадукт.

[Ад грэч. oryza.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)