эпітала́ма, ‑ы, ж.

1. У старажытных грэкаў і рымлян — віншавальная песня маладым.

2. Верш, напісаны з выпадку шлюбу.

[Ад грэч. epithalámios — вясельны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гімн

(лац. hymnus, ад гр. hymnos)

1) урачыстая хвалебная песня ў гонар багоў і герояў у Стараж. Грэцыі;

2) урачыстая песня як сімвал дзяржавы;

3) увогуле хвалебная песня або музычны твор у гонар чаго-н. (напр. г. чалавеку працы, г. жыццю).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

запярэ́сціцца, ‑ціцца; зак.

Стаць пярэстым ад чаго‑н. Луг запярэсціўся рознакаляровымі касынкамі, стракатым адзеннем дзяўчат, і — паплыла песня. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ном, ‑а, м.

1. Грэчаская назва акругі ў Старажытным Егіпце.

2. У старажытных грэкаў і ўсходніх народнасцей — песня, гімн.

[Грэч. monos — закон, звычай, песня.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Lóbgesang

m -(e)s, -gesänge хвале́бная пе́сня, о́да, панегі́рык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Канты́чка ’зборнік духоўных песень і кантаў’, (ТСБМ, Нас., Гарэц., Нік. Очерки) запазычана з польск. kantyczka ’тс’, якое з лац. canticum ’песня, спеў’ (Слаўскі, 2, 46).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трэн ‘элегія, жалобная песня’ (А. Абуховіч), ст.-бел. тренъ ‘пахавальны плач’ (Ст.-бел. лексікон, ПГС). Праз польск. tren ‘тс’ з лац. thrēnus < грэч. νρένος ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

надра́нне, ‑я, н.

Разм. Час перад надыходам раніцы. І песня, як мора, арліным крылом будзіла ў надранні ружовыя скалы. Маракоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блудні́ца, ‑ы, ж.

Уст. Жанчына лёгкіх паводзін, распусніца. На Захараўскай вуліцы Дзень як уздзене чорны халат, Толькі песня чуваць блудніцы. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марселье́за, ‑ы, ж.

Французская рэвалюцыйная песня, якая стала потым нацыянальным гімнам Францыі. Загрымеў пляск апладысментаў, а хтосьці паспеў зацягнуць марсельезу. Гартны.

[Фр. Marseillaise, ад назвы горада Марсель.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)