wytykać
незак.
1. высоўваць;
2. вызначаць (дарогу і да т.п.);
3. komu co паказваць каму на што; папракаць каго ў чым;
wytykać komu wady — паказваць каму на недахопы (хібы; заганы);
3. разм. уцякаць;
wytykać kogo/co palcem — паказваць на каго/што пальцам
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
betoken
[bɪˈtoʊkən]
v.t.
азнача́ць, пака́зваць, быць прыкме́тай
Dark clouds betoken a storm — Цёмныя хма́ры пака́зваюць на навальні́цу
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дамы́сліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Разважыўшы, прыдумаць дадаткова, дадумаць да канца. Аднак і пры наяўнасці самых дбайных адносін да канкрэтнага факта пісьменнік павінен нешта дадумаць, дамысліць і абагульніць. «ЛіМ». [Азгур] перш пачаў сам мне паказваць і тлумачыць замыслы, кампазіцыі, але ўгледзеў, што гэта мяне скоўвае, не дае дамысліць і пашукаць рашэння самому. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штука́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.
1. Уст. Рабіць, паказваць фокусы 2.
2. Займацца штукарствам, быць штукаром (у 2, 3 знач.).
3. З вялікім стараннем рабіць што‑н.; завіхацца каля чаго‑н. Дома жонка ля пліты штукарыць. Макаль. Бы[ццам] для забаўкі [Антон] штукарыў, а цяпер і самому люба зірнуць на .. [пеўнікаў над франтонам], бо надаюць будынку закончанасць. Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
synchronize, BrE -ise [ˈsɪŋkrənaɪz] v.
1. супада́ць у ча́се, сінхранізава́цца
2. каардынава́ць, узгадня́ць
3. пака́зваць адно́лькавы час (пра гадзіннік);
Let’s synchronize our watches. Давай зверым гадзіннікі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
manifestíeren
1.
vt
1) праяўля́ць, выяўля́ць, пака́зваць
2) апублікава́ць
2.
vi дэманстрава́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
dárstellen
аддз. vt
1) малява́ць; пака́зваць
2) выка́зваць, апі́сваць
3) выко́нваць (ролю)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
produzíeren
1.
vt вырабля́ць
2.
(sich)
разм. пака́зваць сваё уме́льства; праяўля́ць сябе́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
◎ Празантава́ць ’ганіць, ганьбаваць’ (Юрч.), ’абгаворваць’ (лях., Сл. ПЗБ). сюды ж празеліт, прэзент ’віднае месца’ (карэл^., в.-дзв., Сл. ПЗБ), празентавацца ’хваліцца’ (ашм., Сл. ПЗБ). З польск. prezentować ’прадстаўляць, рэкамендаваць, знаёміць’ (там жа), што з лац. praeseniāre ’прадстаўляць, паказваць у наяўнасці’, сучаснае франц. presenter, ням. präsentieren ’тс’. Гл. прэзентаваць, прэзент. Ст.-бел. презентация (1605 г.) < польск. prezentacja (Булыка, Запазыч., 258). Адмоўнае адценне мае іранічны характар.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
foreshadow
[fɔrˈʃædoʊ]
1.
v.t.
быць перасьцяро́гай; за́гадзя пака́зваць, прадка́зваць
2.
n.
прыме́та f., знак -у m.; прадве́сьце n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)