verstrágsgemäß, verstrágsmäßig

1.

a дагаво́рны, адпаве́дны дагаво́ру

2.

adv паво́дле дагаво́ру

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

quantitatív

1.

a ко́лькасны

2.

adv паво́дле ко́лькасці, у ко́лькасных адно́сінах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Schätzung

f -, -en ацэ́нка

nach den ~en — паво́дле ацэ́нкі

2) пава́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

starszeństwo

starszeństw|o

н. старшынство;

posadzić według ~a — пасадзіць паводле старшынства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

стату́т м.

1. (свод правил) уста́в;

дзе́йнічаць па ~це (паво́дле ~та) — де́йствовать по уста́ву;

2. (положение) стату́т;

с. о́рдэна Францы́ска Скары́ны — стату́т о́рдена Франци́ска Скори́ны;

3. ист. стату́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

наміна́л м эк Nominálwert m -(e)s, -e; Nénnwert m;

паво́дле наміна́лу nach dem Nominálwert [Nénnwert]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

падра́д¹, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Дагавор аб выкананні адным бокам пэўнай работы па заказе другога боку, а таксама работа, што выконваецца паводле гэтага дагавору.

П. на пабудову школы.

Брыгадны п. (які заключаецца брыгадай рабочых непасрэдна з упраўленнем або трэстам).

|| прым. падра́дны, -ая, -ае.

Падрадная арганізацыя.

Падрадныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

запалі́ць, -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены; зак.

1. што. Прымусіць гарэць, загарэцца.

З. лямпу.

2. у чым. Падпаліць паліва (у печы).

З. у печы.

3. перан., каго-што. Узбудзіць, натхніць (высок.).

З. слухачоў прамовай.

З. цікавасць да чаго-н.

|| незак. запа́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. запа́льванне, -я, н. (паводле 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вал¹, -а, мн. валы́, -о́ў, м.

1. Доўгі высокі земляны насып.

Крапасны в.

2. Высокая хваля.

Дзявяты в. (самая моцная і небяспечная хваля ў час марской буры, паводле старадаўніх уяўленняў — пагібельная для мараплаўцаў). Агнявы в. (перан.: пра вельмі моцны артылерыйскі абстрэл пазіцый, які паслядоўна перамяшчаецца).

|| прым. ва́льны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ахвя́ра, -ы, мн. -ы, -вя́р, ж.

1. Прадмет або жывая істота, прынесеныя ў дар бажаству паводле абрадаў некаторых рэлігій.

2. Добраахвотная ўступка, адмаўленне на карысць каго-, чаго-н.

Навука патрабуе ахвяр.

3. Пра таго, хто пацярпеў або загінуў ад чаго-н.

А. вайны.

|| прым. ахвя́рны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)