абзеляні́ць, -зеляню́, -зяле́ніш, -зяле́ніць; -зяле́нены; зак., што.

Пасадзіць дрэвы, кусты там, дзе няма расліннасці. А. вуліцы горада.

|| незак. абзеляня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. абзеляне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

приткну́ться прям., перен. прыткну́цца;

не́где приткну́ться няма́ дзе прыткну́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

unavailable [ˌʌnəˈveɪləbl] adj. яко́га няма́ або́ не́льга даста́ць;

The book is unavailable in the library at the moment. Гэтай кнігі цяпер няма ў бібліятэцы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дых, -у, м. (разм.).

Дыханне. Хацелася крыкнуць, але не хапіла дыху.

◊

Адным дыхам (разм.) — за адзін раз, вельмі хутка.

Ні слыху ні дыху (разм.) — няма ніякіх вестак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

beyond price, without price

цаны́ няма́, ве́льмі дарагі́, неацэ́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

unavailable

[ʌnəˈveɪləbəl]

adj.

недася́жны, недасяга́льны, недасту́пны; яко́га няма́ ў ная́ўнасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

спавядацца, ✂; незак.

  1. Быць на споведзі, прызнаваць свае грахі.

  2. перан. Шчыра расказваць пра свае сакрэты, пра сябе.

    • Няма чаго кожнаму с.

|| зак. выспаведацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

суцяшэнне, ✂, н.

  1. гл. суцешыць.

  2. Тое (той), што (хто) суцяшае, радуе каго-н.

    • Ні ў чым няма мне суцяшэння.

    • Адно с. — гэта старэйшы сын.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

бязла́дны, ✂.

  1. Пазбаўлены парадку, хаатычны.

    • Б. натоўп.

  2. У якім няма пэўнай сістэмы, паслядоўнасці рытму; сумбурны.

    • Бязладная гаворка.

  3. Бесталковы, бяссэнсавы.

    • Б. чалавек.

|| наз. бязладнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

злад, ‑у, м.

Разм. У выразе: зладу няма гл. няма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)