Разм. Пачаць дрынкаць. Грыцко нечакана для ўсіх выцягнуў аднекуль вялікія, што аве[чак] стрыгуць, кожны, задрынкаў імі, заляскаў аб расчоску.Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стрыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
Абл. Апякаць крапівою. Бацька нечакана — дзіва дзіўнае! — правальваецца ў нару абедзвюма нагамі. Крапіва стрыкае яму твар, руку.Масарэнка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
run across
а) натра́піць, нечака́на сустрэ́ць
I ran across an old friend in the city yesterday — Я нечака́на сустрэ́ў старо́га ся́бру ўчо́ра ў го́радзе
б) дахо́дзіць, даво́дзіць
His ideas didn’t come across to the students — Яго́ныя ду́мкі не дайшлі́ да студэ́нтаў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Зняна́цку ’раптоўна’. Рус.бранск.изненачку. Укр.знена́цька, польск.znienacka, чэш.znenadaja, znenadajky ’нечакана’, славац.znenazdajky ’зразу’, славен.iznenâda, iznenâde, серб.-харв.и̏зненāтке̄, и̏зненāда, изнѐнањено ’нечакана’, балг.изнена̀да ’нечаканая падзея, пачуццё’, макед.изненада ’тс’. Паводле Мартынава–Міхневіча (Маладосць, 1970, 3, 145), Брукнера (665), бел. (і ўкр.) з польск., дзе на месцы *dě‑ (параўн. надзея) фанетычна выступае с. Не выключана і запазычанне ў польск. з укр., бел.Прасл.дыял.jьz‑ne‑na‑dě‑j‑ьk‑y (аддзеяслоўны назоўнік *naděja > nadějьka, гл. надзея).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пахві́на, ‑ы, ж.
Месца паміж бядром і ніжняй часткай жывата. [Незнаёмы] нечакана ўдарыў яго нагой у пахвіну, а як Толік упаў, яшчэ і па галаве нечым.Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
out of a blue sky, out of a clear sky
ра́птам, зьняна́цку, нечака́на, як гром зь я́снага не́ба
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
unawares
[,ʌnəˈwerz]
adv.
1) незнаро́к, выпадко́ва
2) зьняна́цку, нечака́на
The police caught the burglar unawares — Палі́цыя засьпе́ла зло́дзея зьняна́цку
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Няўце́йкам (невцёйком) ’нечакана; ненарокам’ (Нас.), ’ненарошна, выпадкова’ (Грыг.). Ад пяў цесць ’не паспяваць’ (Нас.), паводле Насовіча (там жа), ад «неўжывальн. цесць ’чакаць, мець надзею’, што выступае толькі ў саставе складаных дзеясловаў». Гл. зацей.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
уця́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што і здадан.сказам.
Разм. Зразумець сэнс, змест чаго‑н. Пытанне прагучала нечакана, і Вера не адразу ўцяміла, пра што гаворыць вяснушкаваты, кірпаносы хлапец.Асіпенка.Маці ніяк не магла ўцяміць усяго таго, што так нечакана здарылася.Ставер.// Поўнасцю, да канца ўсвядоміць што‑н. Прашу, калегі, цвёрда ўцяміць Святую мудрасць даўніх год: Малая кропля крышыць камень, Цярплівасць — сцены перашкод.Бачыла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)