гагау́зы, -аў, адз. -у́з, -а, м.
Цюркскі народ, які жыве ў Малдове, Украіне і Балгарыі.
|| ж. гагау́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак.
|| прым. гагау́зскі, -ая, -ае.
Гагаузская мова.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ава́рцы, -аў, адз. -рац, -рца, м.
Народ, які складае частку насельніцтва паўночнага Каўказа (Дагестана, Азербайджана і інш.).
|| ж. ава́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.
|| прым. ава́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
уйгу́ры, -аў, адз. уйгу́р, -а, м.
Народ, які жыве на тэрыторыі Кітая, у Казахстане, Кыргызстане, Узбекістане, Афганістане.
|| ж. уйгу́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.
|| прым. уйгу́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
усенаро́дны, ‑ая, ‑ае.
Які належыць усяму народу, ахоплівае ўвесь народ. Усенароднае свята. Усенароднае сацыялістычнае спаборніцтва. // Такі, у якім удзельнічае ўвесь народ. Ахова прыроды — справа ўсенародная. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ура́рты, ‑аў.
Народ, які насяляў старажытную дзяржаву Урарту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адыге́йцы, -аў, адз. -ге́ец, -ге́йца, м.
Народ, які складае асноўнае карэннае насельніцтва Адыгеі, што ўваходзіць у Расійскую Федэрацыю.
|| ж. адыге́йка, -і, ДМ -ге́йцы, мн. -і, -ге́ек.
|| прым. адыге́йскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
абха́зы і абха́зцы, -аў, адз. абха́з, -а і абха́зец, -зца, м.
Народ, які складае асноўнае, карэннае насельніцтва Абхазіі.
|| ж. абха́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак.
|| прым. абха́зскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
саа́мы, -аў, адз. саа́м, -а, м.
Народ, які насяляе Кольскі паўвостраў, а таксама поўнач Фінляндыі, Нарвегіі і Швецыі.
|| ж. саа́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак.
|| прым. саа́мскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
чу́кчы, -аў адз. чу́кча, -ы, м.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Чукоцкай і Каракскай аўтаномных акруг, што ўваходзяць у склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. чукча́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ла́о, нескл., н.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Лаоса.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)