АРА́БСКАЯ ПАРО́ДА верхавых коней. Выведзена арабамі ў 4—8 ст. на Аравійскім п-ве шматвяковым адборам. Выкарыстоўвалася ў розных краінах свету пры стварэнні і ўдасканаленні арлоўскай рысістай, чыстакроўнай верхавой, тракененскай і інш. парод. Арабскую пароду гадуюць у Індыі, Пакістане, Егіпце, Турцыі, ЗША, Канадзе, краінах Еўропы. На Беларусі перспектыўная ў спорце, турызме.
Коні невялікія (выш. ў карку жарабцоў 151, кабыл 148 см), вельмі прыгожыя і грацыёзныя. Маюць высокую пладавітасць, непераборлівыя, трывалыя. Масць шэрая, гнядая, рыжая. Рэзвасць на 1000 м — 1 мін 8 с; 1600 м — 1 мін 48,8 с; 2700 м — 2 мін 41 с.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
лазуры́тм.мін. Lasurít m -(e)s, -e, Lasúrstein m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
су́рыкм.мін. Ménnig m -(e)s, Ménnige f -;
свінцо́вы су́рык Bléimennig m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
жалязня́кIм.мін.Éisenstein m -(e)s, -e;
магні́тны жалязня́к Magnéteisenstein m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
◎ Напірга́ць ’наштурхаць’ (маладз., мін., Янк. 2). Гл. піргаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ні́г̌аць ’заглядваць, выглядваць’ (мін., ул. інф.). Гл. ні́каць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дзот, ‑а, М дзоце, м.
Земляное ўмацаванне, прызначанае для вядзення кулямётнага і артылерыйскага агню і для абароны ад куль, снарадаў, мін, авіябомб. На тым баку, каля Навасёлак, былі пабудаваны дзоты, дзе сядзелі кулямётчыкі, тут жа, проста на дарозе, ствалом у лес стаяла гармата.Шчарбатаў.Дзень і ноч білі цяжкія гарматы па дзотах і бетаніраваных умацаваннях, трушчачы бетон і камень.Дудо.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Ласкату́ха ’лекавая расліна?’ (мін., КЭС). Магчыма, да лас капіца (гл.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
krwawnik
м.
1.бат. крываўнік (Achillea L.);
2.мін. сердалік
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
karbunkuł
м.
1.мед. карбункул;
2.уст.мін. рубін; гранат
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)