(фр. Alphonse = імя героя камедыі А. Дзюма «Масье Альфонс»)
мужчына, які знаходзіцца на забеспячэнні каханкі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
wąsik
м. вусік;
pan z ~iem — мужчына з вусікамі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
дзя́дзька, -і, м.
1.мн. -і, -аў. Бацькаў або матчын брат.
У госці прыехаў д.
Лявон.
2.мн. -і́, -о́ў. Дарослы мужчына наогул; зварот да старэйшага мужчыны.
Скажыце, д., як прайсці ў бальніцу?
◊
І квіта, дзядзька Мікіта (разм.) — і ўсё тут.
|| ласк.дзя́дзечка, -і, мн. -і, -чак, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
весялу́н, веселуна, м.
Разм. Вясёлы, жыццярадасны мужчына; ахвотнік павесяліцца. Гаварыць тосты і чытаць вершы Веньямін умее. Яго нават лічаць веселуном і завадатарам у кампаніях.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пла́кальшчык, ‑а, м.
1.Уст. У старадаўнім пахавальным абрадзе — мужчына, якога наймалі плакаць па пакойніку.
2.Разм. Той, хто пастаянна плача, скардзіцца на свой лёс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шыракало́бы, ‑ая, ‑ае.
Які мае шырокі лоб. Праз хвілін колькі ў пакой увайшоў строгі мужчына, высокі, шыракалобы, з касмылямі шэрых валасоў на палыселай галаве.Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Séchziger
m -s, - мужчы́на ва ўзро́сце ад 60 да 70 гадо́ў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Síebziger
m -s, - мужчы́на ва ўзро́сце ад 70 да 80 гадо́ў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Néunziger
m -s, - мужчы́на ва ўзро́сте ад 90 да 100 гадо́ў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Мерд ’мужчына’ (Гарб.). Іранізм. Параўн. яцвяжск.mard ’чалавек’ < ’смяротны’, а таксама перс.merd ’тс’ (< ст.-перс.martiya ’чалавек’).