палігіні́я, ‑і, ж.

Спец.

1. Адна з перажытачных форм шлюбу, пры якой мужчына мае некалькі жонак; мнагажонства.

2. Наяўнасць некалькіх песцікаў на адной кветцы.

[Ад грэч. polý — многа і gynē — жанчына, жонка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)