отвора́чивать несов.

1. (сдвигать с места) адваро́чваць;

отвора́чивать ка́мень адваро́чваць каме́нь;

2. (отвинчивать, открывать) адкру́чваць;

3. (голову и т. п.) адваро́чваць;

4. (откидывать) адхіля́ць, адхіна́ць;

отвора́чивать одея́ло адхіна́ць (адхіля́ць) ко́ўдру;

5. безл., разг. (о чувстве неприязни к кому-, чему-л.) адваро́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкрэ́сліць сов.

1. отчеркну́ть;

а. некато́рыя ме́сцы ў кні́зе — отчеркну́ть не́которые места́ в кни́ге;

а. заўва́гі ад тэ́ксту — отчеркну́ть замеча́ния от те́кста;

2. (отделить чертой) отчерти́ть;

камандзі́р ~ліў на ка́рце ўмацава́ныя раёны — команди́р отчерти́л на ка́рте укреплённые райо́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераскака́ць сов.

1. в разн. знач. перескака́ть;

п. каго́е́будзь на кані́ — перескака́ть кого́-л. на ло́шади;

жа́ба ~ка́ла з аднаго́ ме́сца на друго́е — лягу́шка перескака́ла с одного́ ме́ста на друго́е;

2. перепляса́ть;

яна́ ўсіх ~ска́ча — она́ всех перепля́шет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спаўзці́ сов.

1. прям., перен. сползти́; (сдвинуться с места — ещё) съе́хать;

с. з гары́ ўніз — сползти́ с горы́ вниз;

с. да фармалі́зму ў ана́лізе — сползти́ к формали́зму в ана́лизе;

2. (удалиться) уползти́;

чарапа́ха не́куды ~зла́ — черепа́ха куда́-то уползла́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

согна́ть сов.

1. в разн. знач. сагна́ць, мног. пазганя́ць;

согна́ть с ме́ста сагна́ць з ме́сца;

согна́ть скот в оди́н двор сагна́ць (пазганя́ць) жывёлу ў адзі́н двор;

согна́ть борода́вку сагна́ць баро́даўку;

2. (прогнать) разг. прагна́ць, мног. папраганя́ць;

согна́ть со слу́жбы прагна́ць са слу́жбы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адво́дзіць несов.

1. в разн. знач. отводи́ть; (из какого-л. места — ещё) уводи́ть;

2. (не соглашаться с чем-л.) отводи́ть, отклоня́ть, отверга́ть;

3. (мешать осуществлению чего-л.) отводи́ть, отвраща́ть;

4. отводи́ть, предоставля́ть;

5. (для удара) зама́хиваться, заноси́ть (руку); см. адве́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

place

[pleɪs]

1.

n.

1) ме́сца n.; мясьці́на f.

2) ме́ста n., го́рад -у m.; вёска f., раён -у m.

3) дом -у m.

4) ранг -у m., ме́сца n., стано́вішча n.

place in life — ме́сца ў жыцьці́

2.

v.t.

ста́віць; кла́сьці

- make place

- give place

- in place

- in place of

- out of place

- take place

- take someone’s place

- go places

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

выда́тны

1. (о человеке) ви́дный, выдаю́щийся, знамени́тый;

2. незауря́дный, прекра́сный, замеча́тельный, превосхо́дный, недю́жинный, бесподо́бный, отли́чный;

~ныя здо́льнасці — незауря́дные (прекра́сные, замеча́тельные, превосхо́дные, недю́жинные) спосо́бности;

3. достопримеча́тельный, примеча́тельный;

~ныя мясці́ны го́рада — достопримеча́тельные (примеча́тельные) места́ (достопримеча́тельности) го́рода;

4. отли́чный;

~ная адзна́ка па літарату́ры — отли́чная отме́тка по литерату́ре

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зру́шыць сов.

1. прям., перен. сдви́нуть, стро́нуть; смести́ть;

з. ка́мень — сдви́нуть (стро́нуть) ка́мень;

з. рабо́ту з мёртвага пу́нкта — сдви́нуть (стро́нуть) рабо́ту с мёртвой то́чки;

2. (начать двигаться) тро́нуться, тро́нуть;

цягні́к з гру́катам зру́шыў з ме́сца — по́езд со сту́ком тро́нулся с ме́ста;

го́ры з. — го́ры свороти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отка́зывать несов.

1. адмаўля́ць;

отка́зывать в про́сьбе адмаўля́ць у про́сьбе;

отка́зывать себе́ в чём-л. адмаўля́ць сабе́ ў чым-не́будзь;

2. (завещать) уст. адпі́сваць;

3. (увольнять) уст. звальня́ць;

отка́зывать от ме́ста звальня́ць з ме́сца (з паса́ды);

4. (о механизме) перастава́ць дзе́йнічаць; станаві́цца, псава́цца;

мото́р отка́зывает мато́р стано́віцца (псуе́цца);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)