Малыя Швакшты (воз.), гл. Швакшта Малая

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

cask

[kæsk]

n.

мала́я бо́чка, бо́чачка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Клянчу́к ’малая рыба, падобная на язя’ (Жыв. сл.). Гл. клянёк.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гадзяня́ і гадзянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Малая гадзюка. // Разм. Ужываецца як слова лаянкі ў дачыненні да дзіцяці, маладога чалавека. «От, гадзяня, няма на цябе кала!» — думаў [Глушак] пра Дзятліка. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэзу́ра, ‑ы, ж.

Спец.

1. Паўза ў вершаваным радку, абавязковая для пэўнага вершаванага памеру. Вялікая цэзура. Малая цэзура.

2. Кароткая паўза ў музычнай мелодыі паміж асобнымі часткамі. Меладычная цэзура. Ладавая цэзура.

[Лац. caesura.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікро́н, ‑а, м.

Мільённая частка метра. Лязо непрыкметна, мікрон за мікронам, здымала з паперы напісаныя тушшу літары. Новікаў. Нітка таўшчынёй з мікрон настолькі малая, што яе немагчыма разгледзець у аптычным мікраскопе. «Звязда».

[Ад грэч. mikrós — маленькі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рыбало́ў ’крычка малая’ (Інстр.). Вынік сцяжэння слоў ры́ба (гл.) і лаві́ць (гл.)

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

хіная́на

(санскр. hynajana = малая калясніца)

адзін з двух кірункаў у будызме, паслядоўнікі якога лічаць магчымым дасягненне нірваны толькі праз манаства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

love seat

мала́я сафа́ на дзьве асо́бы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

glen

[glen]

n.

мала́я, ву́зкая лагчы́на, лагчы́нка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)