абву́гліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Абпаліць зверху, па краях.

А. палена.

Пажар абвугліў дрэвы.

|| незак. абву́гліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абву́гліванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

футбо́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак., што (разм.).

1. Падкідаць што-н. нагою.

2. перан. Старацца пазбавіцца ад каго-, чаго-н., перадаючы ад аднаго да другога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

засмыле́ць ​1, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

Разм. Загарэць да чарнаты. [Макрына] загарэла, засмылела на сонцы, яе звычайна беленькі твар быў цяпер смуглы зусім. Зарэцкі.

засмыле́ць ​2, ‑ліць; зак.

Разм. Пачаць смылець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замглі́ць ​1 і заімглі́ць ​1, ‑ліць; зак.

Пакрыць імглою, смугою; затуманіць. Ці не цень дачаснай скрухі Замгліў смугою яснасць неба. Гаўрусёў.

замглі́ць ​2 і заімглі́ць ​2, ‑ліць; зак.

Пачаць імгліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змудраге́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

Разм. Тое, што і змудраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аска́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Тое, што і выскаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кругліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. Зрабіць зусім круглым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́піліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Тое, што і выпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абязво́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго.

Пазбавіць волі; зрабіць бязвольным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каніфо́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак., што.

Націраць каніфоллю. Каніфоліць смычок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)