Wármblut

n -(e)s, -blüter лёгкі конь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dúftig

a

1) па́хкі, духмя́ны

2) лёгкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

łacny

уст.

1. лёгкі;

2. зручны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вала́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прышыўная палоска лёгкай тканіны або карунак у выглядзе фальбоны ці брыжоў на сукенцы.

2. Лёгкі мячык з пер’ем або шырокім хвалістым абадком для гульні ў бадмінтон.

|| прым. вала́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сплаў​II м. спец. (металу) Legíerung f -, -en;

лёгкі сплаў Léichtmetalllegierung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бу́нгала м. (лёгкі жылы будынак у трапічных краінах) Bungalow [´bʊŋgɑlo] m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dab​1 [dæb] n.

1. уда́р; лёгкі до́тык

2. мазо́к (фарбы, парфумы і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

facile [ˈfæsaɪl] adj. лёгкі; павярхо́ўны; без змясто́ўны;

a facile remark/generalisation павярхо́ўная заўва́га/павярхо́ўнае абагульне́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ма́гній, ‑ю, м.

Хімічны элемент, лёгкі, коўкі метал серабрыста-белага колеру, які гарыць яркім белым полымем.

[Лац. magnium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ге́лій, ‑ю, м.

Хімічны элемент, самы лёгкі пасля вадароду хімічна інертны газ без колеру і паху.

[Ад грэч. hēlios — сонца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)