тро́ху, прысл.

Разм. Крыху. Хлеб пахне троху вугалем і аддае крыху ад яго і магутным пахам. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надрэ́заць, -рэ́жу, -рэ́жаш, -рэ́жа; -рэ́ж; -рэ́заны; зак., што.

Разрэзаць крыху, не да канца.

Н. край дошкі.

|| незак. надраза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і надрэ́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. надрэ́з, -у, мн. -ы, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пацясні́ць, -цясню́, -цясні́ш, -цясні́ць; -цясні́м, -цесніце́, -цясня́ць; -цяснёны; зак.

1. гл. цясніць.

2. каго-што. Сцясніць, прымусіць цясней стаць, сесці, размясціцца.

Дазвольце вас крыху п.

|| незак. пацясня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыме́рзнуць, -ну, -неш, -не; -ёрз, -е́рзла; -ні́; зак.

1. Прыліпнуць пад уздзеяннем марозу.

Дошка прымерзла да зямлі.

2. Крыху змерзнуць, падмерзнуць.

Фруктовыя дрэвы прымерзлі.

|| незак. прымярза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прымярза́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адляце́цца сов. (летя, отдалиться) отлете́ть;

варо́на крыху́ ~це́лася і се́ла — воро́на немно́го отлете́ла и се́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

адмата́ць сов. отмота́ть;

а. бінт — отмота́ть бинт;

~та́й мне крыху́ ні́так — отмота́й мне немно́го ни́ток

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

slightly [ˈslaɪtli] adv. злёгку, ледзь, ле́дзьве;

I know him only slightly. Я толькі крыху ведаю яго.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паясні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

1. Частка спіны крыху ніжэй пояса, таліі.

Боль у паясніцы.

2. Паласа тканіны, якая прышываецца да верхняй часткі спадніцы, штаноў.

Прышыць паясніцу да спадніцы.

|| прым. паясні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

горст

(ням. Horst = гняздо)

участак зямной кары, абмежаваны тэктанічнымі разрывамі і крыху прыўзняты над суседнімі ўчасткамі, якія аселі (параўн. грабен).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

podkochiwać się

незак. захапляцца; быць крыху закаханым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)