ю́шка², -і, ДМ ю́шцы, ж.

1. Страва са свежай рыбы з прыправамі; рыбны адвар.

Акунёвая ю.

2. Поліўка (у 1 знач.).

Грыбная ю.

3. Жыжка ва ўсякай страве.

Сёрбай юшку, на дне гушча (з нар.).

4. перан. Кроў (разм.).

Сунуў кулаком у нос і спусціў яму юшку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суня́ць, суніму́, суні́меш, суні́ме; сунімі́; су́няты; зак.

1. што. Супакоіць, спыніць.

С. слёзы.

С. кроў.

2. што. Стрымаць рух, праяўленне чаго-н.

С. каня.

С. натоўп.

3. каго (што). Угаманіць, прымусіць супакоіцца.

С. дзяцей.

4. перан., што. Аслабіць, прыглушыць якое-н. пачуццё.

С. гнеў.

|| незак. суніма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АЗАТЭМІ́Я

(ад азот + грэч. haima кроў),

празмерная колькасць у крыві азотазмяшчальных прадуктаў бялковага абмену. Абумоўліваецца недастатковасцю выдзяляльнай функцыі нырак і мочавыдзялення, павышаным распадам бялку.

т. 1, с. 152

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГЛІКЕМІ́Я

(ад грэч. glykys салодкі + haima кроў),

наяўнасць цукру ў крыві. Пры некаторых хваробах колькасць цукру ў крыві можа павышацца (гіперглікемія) ці паніжацца (гіпаглікемія).

т. 5, с. 295

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гемаці́н

(ад гр. haima, -atos = кроў)

жалезазмяшчальны пігмент крыві, прадукт акіслення гема.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

astringent​2 [əˈstrɪndʒənt] adj.

1. вя́жучы; які́ спыняе кроў

2. крыты́чны, рэ́зкі (пра словы, каментарый)

3. рэ́зкі (пра смак або пах)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

до́нар, ‑а, м.

Чалавек, які дае сваю кроў для пералівання хворым. // Чалавек, у якога бярэцца які‑н. орган для перасадкі (трансплантацыі) другому.

[Ад фр. donneur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ні́цам, прысл.

Разм. Тое, што і ніцма. Ледзь устаў [Янук], Пралежаў ніцам да зарніц, Ледзь падпоўз ён да крыніцы Кроў абмыць. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gore

I [gɔr]

n.

запе́чаная кроў; густа́я кроў

II [gɔr]

v.t.

1) прабада́ць, пракало́ць рага́мі або́ ікла́мі

2) Obsol. глыбо́ка прабі́ць (нажо́м)

III [gɔr]

n.

1) клін, уста́ўлены ў спадніцу

2) Dial. клінава́ты ўча́стак зямлі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sample​1 [ˈsɑ:mpl] n.

1. узо́р;

a book of samples альбо́м узо́раў

2. про́ба;

take a blood sample узя́ць кроў для ана́лізу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)