бруіць, бруіць; незак.
Тое, што і бруіцца. Ціха рэчанька бруіла, штось шаптаў чарот вадзе. Машара. Гімнам кроў бруіць у жылах. Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)