гаметацы́ты

(ад гамета + -цыты)

няспелыя палавыя клеткі ў прасцейшых, якія ўтвараюцца пры гаметаганіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дыпло́іднасць

(ад дыплоід)

наяўнасць у ядры расліннай або жывёльнай клеткі парнага набору храмасом.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інтэрфа́за

(ад інтэр- + фаза)

стадыя жыццёвага цыкла клеткі паміж двума паслядоўнымі дзяленнямі мітозу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

карыяпла́зма

(ад карыя- + плазма)

змесціва (пратаплазма) ядра жывёльнай або расліннай клеткі (параўн. цытаплазма).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

stair [steə] n.

1. прысту́пка, ступе́нька

2. pl. stairs ле́свіца; схо́ды;

moving stairs эскала́тар;

a flight of stairs ле́свічны пралёт;

winding stairs пажа́рная ле́свіца;

at the foot of the stairs на ні́жняй пляцо́ўцы (лесвічнай клеткі);

go down/up stairs спуска́цца/уздыма́цца па ле́свіцы

♦

below stairs BrE, dated у ку́хні, сяро́д прыслу́гі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фікса́тар, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Прыбор, прыстасаванне для рэгулявання, замацоўвання чаго‑н.

2. ‑у. Спец. Хімічныя рэчывы, якімі фіксуюць клеткі, тканкі, органы для захавання іх прыжыццёвай структуры.

3. ‑а. Той, хто фіксуе (у 2 знач.) што‑н. У сучасным мастацтве, гаворыць Міхась Савіцкі, ёсць нямала прыкладаў, калі натура бярэ верх. Творца становіцца фіксатарам. «Маладосць».

[Фр. fixateur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аксапла́зма

(ад аксон + плазма)

частка цытаплазмы нервовай клеткі, якая ўваходзіць у склад яе аксона.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гетэрацы́сты

(ад гетэра- + гр. kystis = пузыр)

буйныя жоўтыя клеткі ў водарасцей, пазбаўленыя жывога змесціва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

адантабла́сты

(ад гр. odus, -ontos = зуб + -бласты)

клеткі пазваночных, якія прымаюць удзел ва ўтварэнні дэнціну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

астэацы́ты

(ад астэа- + -цыты)

клеткі касцявой тканкі, якія ўтвараюцца ў працэсе яе развіцця з астэабластаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)