гібрыдо́ма

(ад гібрыд + -ома)

клетачны гібрыд, які атрымліваецца зліццём нармальнай антыцелаўтваральнай клеткі (лімфацыта) і пухліннай клеткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

клані́раваць

(англ. clone, ад гр. klon = парастак)

мед., біял. размнажаць клеткі або арганізмы бясполым, вегетатыўным шляхам, атрымліваючы цалкам падобныя экзэмпляры ад агульнага продка.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

метакіне́з

(ад мета- + -кінез)

перыяд дзялення клеткі, у час якога адбываецца перамяшчэнне храмасом у плоскасць экватара клеткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кле́тка Участак зямлі квадратнай ці прамавугольнай формы ў канцы шнуроў (Стаўбц. Прышч.); мізэрны ўчастак зямлі, града (Слаўг.).

□ ур. Кле́ткі (поле) Стаўбц.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

нядо́ўгі, ‑ая, ‑ае.

1. Які цягнецца кароткі час; кароткачасовы. Пасля нядоўгай .. артылерыйскай падрыхтоўкі падраздзяленне чырвонаармейцаў пайшло ў атаку. Колас.

2. Даволі кароткі. Уздоўж паўднёвага вала, пад навіссю рабін, якія густа пунсавелі гронкамі ягад, нядоўгім радком стаялі клеткі. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сакрато́рны

(лац. secretorius)

выдзяляльны;

с-ыя клеткі — клеткі чалавека і жывёл, якія выпрацоўваюць і выдзяляюць асобыя рэчывы — сакрэты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

механацы́ты

[ад механ(ічны) + -цыты]

клеткі жывёл, здольныя сінтэзаваць калаген.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аналіза́тар, ‑а, м.

1. Прылада, пры дапамозе якой робіцца аналіз складаных рэчываў, з’яў і пад. Аналізатар газаў.

2. Сукупнасць органаў (органы пачуццяў, нервовыя шляхі і клеткі кары галаўнога мозгу), якія раскладаюць з’явы навакольнага свету на больш простыя элементы. Аналізатар святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГАЛАФІ́ТНАЕ ЖЫЎЛЕ́ННЕ,

спосаб жыўлення раслін і грыбоў растворанымі неарганічнымі рэчывамі пры дапамозе іх транспарту праз паверхневыя структуры клеткі. Уласціва пераважна аўтатрофам (фотасінтэзавальным раслінам і хемасінтэзавальным бактэрыям). Гл. таксама Галазойнае жыўленне.

т. 4, с. 455

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кампартыменталіза́цыя

(ад кампартымент)

раздзяленне клеткі на кампартыменты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)