ва́за ж. Vase [´vɑ:-] f -, -n (пад кветкі); Schále f -, -n (для цукерак і г. д.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Масля́нкі ’кветкі сон, Pulsatilla Adans.’ Як укр. масля́нка ’таемнік лускаваты, Lathraea squamaria L.’, ’казялец едкі, Ranunculus acer L.’, ’лілея кучаравістая, Lilium martagon L.’, рус. арл. масло ’тс’. Да ма́сла (гл.). Матывацыя; масла ад кароў, якія паядаюць жоўтыя кветкі, будзе жоўтае.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
cockscomb
[ˈkɑ:kskoʊm]
n.
1) грэ́бень у пе́ўня
2) Bot. зване́ц -ца́ m. (кве́ткі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
corolla
[kəˈroʊlə]
n., Bot.
вяно́чак -ка m., ве́нчык -а m. (кве́ткі), пялёсткі pl.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
artificial
[,ɑ:rtɪˈfɪʃəl]
adj.
1) шту́чны, ненатура́льны
artificial flowers — шту́чныя кве́ткі
2) няшчы́ры, фальшы́вы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
круго́м, прысл. і прыназ.
1. прысл. 3 усіх бакоў.
К. лес.
К. людзі.
2. прысл. Робячы кругавы рух.
Абляцець к.
Павярнуцца к.
3. прысл. Поўнасцю.
К. вінавата.
4. прыназ. з Р. Вакол каго-, чаго-н.
К. хаты растуць кветкі.
К. лесу поле.
Абысці к. стала.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
андрагінафо́р
(ад гр. androgynos = двухполы + -фор)
выраслы ў даўжыню ўчастак двухполай кветкі паміж песцікам і тычынкамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Трыно́ўка ‘шарсцяная прыгожая хустка ў кветкі’ (ДАБМ, камент., 944). Гл. тараноўка ‘тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
павя́лы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які звяў, завялы. Павялая трава. □ Паддубны спыніўся ля акна, глядзеў у гародчык на павялыя ад расы асеннія кветкі — вяргіні. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падвя́ць, ‑вяне; зак.
Разм. Крыху, злёгку звяць. Кветкі ад гарачыні падвялі. // Крыху злёгку падсохнуць (пра траву). Вось падвяла [трава] крыху.. Трэба скошанае разбіваць, аграбаць. Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)