izolatka

ж.

1. мед. ізалятар;

2. адзіночная камера; адзіночка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kamera

ж.

1. камера;

2. фотаапарат;

kamera telewizyjna — тэлекамера

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tyre [ˈtaɪə] n. шы́на;

a burst/flat/punctured tyre спу́шчаная шы́на;

a spare tyre запасна́я шы́на;

a tyre tube ка́мера;

a tyre pump/inflator по́мпа для шын

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cell

[sel]

n.

1) Biol. кле́тка f.

2) ячэ́йка f., паліты́чная гру́па

3)

а) турэ́мная ка́мера

б) ке́льля ў манастыры́

4) Electr. элемэ́нт -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Zéitlupe

f -, -n высокачасто́тная ка́мера (для здымкі запаволеных кадраў у фільмах)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

біятро́н

(ад бія- + -трон)

камера з штучным кліматам для лячэння гіпертаніі і іншых хвароб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

torture​1 [ˈtɔ:tʃə] n.

1. катава́нне

2. му́ка, паку́та;

a torture chamber ка́мера катава́нняў;

put/subject smb. to torture катава́ць;

She died under torture. Яна памерла ад пакутаў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

запле́снелы і заплясне́лы, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты плесняй, цвіллю; цвілы. Брудныя, мабыць, ніколі не беленыя сцены пакрыты заплеснелымі плямамі. Мядзёлка. Камера была маленькая і вельмі сырая. З столі капала вада, сцены былі слізкія і запляснелыя. Зуб. // перан. Закаснелы, адсталы, устарэлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ward​1 [wɔ:d] n.

1. бальні́чная пала́та;

a maternity ward радзі́льнае аддзяле́нне;

an isolation ward ізаля́тар;

a ward attendant саніта́р;

a ward round абхо́д (палат);

ward treatment стацыяна́рнае лячэ́нне;

a ward orderly ня́ня (у шпіталі)

2. адміністрацы́йны раён го́рада, гарадскі́ ўча́стак (у Вялікабрытаніі)

3. падапе́чны;

a ward of court law непаўнале́тні, апяку́н яко́га назнача́ецца судо́м

4. турэ́мная ка́мера;

a death ward ка́мера сме́ртніка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ка́псула, ‑ы, ж.

1. Тонкая абалонка або сумка, якая абвалаквае розныя органы, а таксама і паталагічныя ўтварэнні ў арганізме.

2. Абалонка для вадкіх або парашкападобных лякарстваў, якая прыгатаўляецца з крухмалу, жэлаціну і лёгка раствараецца ў арганізме.

3. Герметычная кабіна, камера. // Спускаемы касмічны апарат.

[Ад лац. capsula — каробачка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)