scotch​3 [skɒtʃ] v. выво́дзіць са стро́ю; абясшко́джваць; спыня́ць, знішча́ць (што-н.);

scotch a mu tiny задушы́ць паўста́нне;

scotch a snake вы́рваць джа́ла ў змяі́;

scotch arumour спыні́ць чу́ткі (пра што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Праяты́рыць ’прайграць грошы’ (Нас.). Магчыма, слова ўтворана на беларускай глебе ад польск. tyrać, terać ’губіць, знішчаць; траціць (час, годы і да т. п.)’ з дапамогай прыставак пра- і а‑ (гл. a 2) з інтэрвакальным ‑j‑. Няясна, ці адносіцца сюды ж рус. паўн. проты́рить, проты́ркаць ’прагуляць, прамантачыць’. Магчыма, апошняе да ты́ркаць, то́ркаць. Хутчэй за ўсё, да гукапераймальнага тырр, параўн.: грошы тырръ, и покацились (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тра́халле ‘гніль, старызна, нікому не патрэбныя рэчы’ (Мядзв.), трахо́лле ‘старая парваная адзежа’ (Юрч. Сін.), ‘лахманы’ (Юрч. Мудр.), тряхо́льля ‘транты’ (Юрч.). Параўн. рус. дыял. трехо́лье, треха́лье ‘тс’, якія Куркіна (Этимология–1983, 27) збліжае з балг. тракам ‘стукаць, тарахцець’, літ. trėkti ‘псаваць, знішчаць’. Магчыма, вытворнае ад траха́ць ‘трэсці’ (гл), параўн. трасару́бка і наватвор траса́ць (гл. трэсці); пра сувязь асноў гл. Фасмер, 4, 113.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ні́шчыць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; незак., каго-што.

Знішчаць, разбураць, пустошыць, не даваць развівацца. Агонь перакідваўся з хаты на хату, без жалю спапяляў і нішчыў усё на сваім шляху. Шчарбатаў. Раз’юшаныя безвыніковай барацьбой з народнымі мсціўцамі, акупанты нішчылі паселішчы. «Звязда». Хмара чорная не будзе Нішчыць градам каласы! Васілёк. / у перан. ужыв. У вобразе струхлелага дуба Я. Колас паказаў царскі лад, які душыў і нішчыў усё жывое ў краіне. Казека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

руйнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; незак., што.

Ператвараць у руіны; разбураць. Б’юцца князі між сабою за ўладу і багацці, пустошаць сваімі войскамі суседнія землі, паляць і руйнуюць гарады, нішчаць людзей. В. Вольскі. Бывае і так, што руйнуе Плаціну вада; у гэтую пору Струяцца апошнія хвалі І сохне няшчасны ставок. Багдановіч. // Ліквідаваць, знішчаць. А лепш за ўсё гаіла .. [Зосіны] душэўныя раны дабрата людская. Яна руйнавала рэшткі недаверу яе да людзей і жыцця. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

quell [kwel] v.

1. падаўля́ць, знішча́ць, ні́шчыць;

quell the opposition зні́шчыць апазі́цыю;

quell an attempt сарва́ць спро́бу

2. супако́йваць, аслабля́ць, змякча́ць;

quell one’s fears падаві́ць у сабе́ страх;

quell one’s passions утаймава́ць пачу́цці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

quench [kwentʃ] v.

1. наталя́ць, заспако́йваць;

quench one’s thirst наталі́ць сма́гу

2. fml тушы́ць, гасі́ць;

quench a fire тушы́ць пажа́р

3. падаўля́ць, знішча́ць (пачуцці, жаданні);

quench one’s desire падаві́ць жада́нне;

quench hope разбуры́ць надзе́ю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

smash​2 [smæʃ] v.

1. разбіва́ць; разбіва́цца ўшчэнт; лама́ць; лама́цца

2. infml разбіва́ць, знішча́ць (ворага);

smash into/against/thro ugh smb. сутыкну́цца з кім-н.;

He smashed into the wall. Ён урэзаўся ў сцяну.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ábschaffen

vt

1) касава́ць, ліквідо́ўваць, адмяня́ць; знішча́ць

Gesétze ~ — адмяня́ць зако́ны

2) выво́дзіць з ужы́тку; вайск. зніма́ць з узбрае́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erase [ɪˈreɪz] v.

1. выкрэ́сліваць, выключа́ць; знішча́ць;

She tried to erase the memory of that incident. Яна намагалася выкрасліць гэта здарэнне са сваёй памяці.

2. сціра́ць (з паперы або магнітнай стужкі); выдаля́ць (з памяці камп’ютара)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)