знішча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знішча́ю знішча́ем
2-я ас. знішча́еш знішча́еце
3-я ас. знішча́е знішча́юць
Прошлы час
м. знішча́ў знішча́лі
ж. знішча́ла
н. знішча́ла
Загадны лад
2-я ас. знішча́й знішча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час знішча́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

знішча́ць несов.

1. уничтожа́ть, истребля́ть; переводи́ть; (насекомых — ещё) выводи́ть;

2. (недостатки) устраня́ть, искореня́ть; ликвиди́ровать;

3. сокруша́ть;

4. (выводить пятна) удаля́ть, уничтожа́ть;

1-4 см. зні́шчыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знішча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да знішчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зні́шчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што.

1. Спыніць існаванне каго-, чаго-н., ліквідаваць.

З. прусакоў.

З. недахопы.

2. Разграміць.

З. варожыя ўмацаванні.

|| незак. знішча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. знішчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

знішча́ць, зні́шчыць

1. verníchten vt, zuníchte máchen; vertílgen vt (насякомых і г. д.); áusmerzen vt; zerstören vt (разбурыць);

2. (ліквідаваць) áufheben* vt, ábschaffen vt; beséitigen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

знішчаць, нішчыць, вынішчаць, губіць, руйнаваць, пустошыць, апусташаць; зніштажаць, пляжыць, друзгатаць (разм.); мітрэнжыць (абл.); ліквідоўваць (кніжн.); пераводзіць, зводзіць, вытраўляць, зганяць, зносіць, з'ядаць, карчаваць, выкарчоўваць (перан.) □ вырываць з карэннем

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

пажыра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што.

1. гл. пажраць і пажэрці.

2. перан. Знішчаць цалкам што-н.

Полымя пажырае хаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

труці́ць, тручу́, тру́ціш, тру́ціць; тру́чаны; незак., каго (што).

Знішчаць атрутай.

Т. мышэй.

|| зак. вы́труціць, -ручу, -руціш, -руціць; -ручаны.

|| наз. тручэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бактэрыцы́днасць, ‑і, ж.

Здольнасць знішчаць бактэрыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

истребля́ть несов. знішча́ць, вынішча́ць; губі́ць; выво́дзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)