ліпня́к, ‑у, м., зб.
1. Ліпавы зараснік. Ззаду ў мяне, за маладым бярэзнікам і ліпняком, пачынаецца нейкая маленькая балаціна. Нікановіч.
2. Разм. Дрэвы ліп, ліпы. Пахла і звінела пчаліным звонам алея маладога кучаравага ліпняку. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пля́місты, ‑ая, ‑ае.
1. Пакрыты плямамі, з плямамі (у 1 знач.). Аднекуль ззаду слухачоў імкліва прабіраецца да эстрады баец — у касцы і плямістай плашч-палатцы. Ракітны.
2. Як састаўная частка некаторых заалагічных назваў. Плямісты алень.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
dahínten
adv зза́ду, за гэ́тым
◊ was ~ ist, ist gemäht — што з во́за ўпа́ла, то́е прапа́ла
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
гро́зны в разн. знач. гро́зный;
~нае пісьмо́ — гро́зное письмо́;
~ная сі́ла — гро́зная си́ла;
г. муж — гро́зный муж;
◊ г. (гро́зен) рак, ды во́чы зза́ду — посл. гро́зен рак, да глаза́ сза́ди
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
каба́т, ‑а, М ‑баце, м.
Уст. Род жаночай цёплай камізэлькі, безрукаўка. З блакітнага, аксаміту кабаты былі зашнураваны ззаду. Белыя рукавы сподніх блузак мелі шмат вышыўкі. Чорны. [Бабка] носіць спадніцу і зверху сарочкі нейкую камізэльку, якую заве кабатам. Якімовіч.
[Укр. кабат з перс.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ку́кла, ‑ы, ж.
Род жаночай прычоскі: сабраныя ў касу і закручаныя ззаду валасы. Чорныя валасы, наспех закручаныя ў куклу, павіваліся густымі пасмамі. Мурашка. Тугая каса, закручаная ў куклу, надавала твару строгасць. Ваданосаў. // Пасма кужалю, завязаная пэўным чынам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разно́шаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад разнасіць.
2. у знач. прым. Які стаў прасторным, вялікім ад працяглага нашэння. Цяпер малады немец загаварыў да немца ў разношанай пілотцы, тады сказаў нешта тым, што стаялі ззаду. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zurück
adv наза́д; зза́ду
~! — наза́д!, адступі́ць!
~ sein — вярну́цца
~ können* — магчы́ адступі́ць
ein páar Jáhre ~ — не́калькі гадо́ў таму́ наза́д
er ist noch nicht ~ — ён яшчэ́ не вярну́ўся
er ist noch weit ~ — ён яшчэ́ далёка зза́ду
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
апістархо́з
(ад гр. opisthe = ззаду + orchos = шпалера)
глістовае захворванне жывёл і чалавека, якое выклікаецца паразітаваннем у печані, жоўцевым пузыры і падстраўнікавай залозе плоскіх чарвей.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
брынча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак.
Разм. Тое, што і брынкаць (у 1 знач.). Я ўсю дарогу не зводжу вачэй з пагнутага парожняга вядра, што брынчыць ззаду на дзедавым возе. Сачанка. Кроплі па даху брынчалі, Бегла дарогі рака. Лось.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)