wójt

м. гіст. войт;

nie pójdziemy do ~a — як свае людзі, то згода будзе; свае людзі – паладзім

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

соглаше́ние ср., в разн. знач. пагадне́нне, -ння ср.; (согласие) зго́да, -ды ж.;

прийти́ к соглаше́нию с ке́м-л. прыйсці́ да пагадне́ння з кім-не́будзь;

торго́вое соглаше́ние гандлёвае пагадне́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

settlement [ˈsetlmənt] n.

1. урэгулява́нне; пагадне́нне; рашэ́нне; зго́да;

an amicable settlement сябро́ўская здзе́лка; палюбо́ўнае пагадне́нне;

hаmper a political settlement тармазі́ць паліты́чнае ўрэгулява́нне

2. пасяле́нне, кало́нія, засяле́нне; пасе́лішча, сялі́ба;

an old settlement site гарадзі́шча;

make a settlement засяля́ць ( землі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Éinverständnis

n -ses, -se зго́да, пагадне́нне

im ~ mit j-m hándeln — дзе́йнічаць заадно́ з кім-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Auxilia humilia firma consensus facit

Згода робіць моцнай слабую дапамогу.

Согласие делает сильной слабую помощь.

бел. Згодай свет трымаецца. Бярыся дружна ‒ не будзе грузна. Дзе дружна, там і хлебна. Дружныя ластаўкі/сарокі і ката/коршуна заклююць.

рус. Согласье крепче каменных стен. Дружба созидает, вражда разрушает. Где любовь да совет, там и рай, там и свет.

фр. Bon amitié’ vaut mieux que tour fortifiée (Хорошая дружба лучше, чем укреплённая башня).

англ. Concord makes small things grow (Согласие из малого делает великое).

нем. Eintracht bringt Macht (Согласие приносит силу).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

obopólny

obopóln|y

узаемны; двухбаковы;

~a umowa — двухбаковы дагавор (дамова);

~a zgoda — узаемная згода;

~a korzyść — узаемная карысць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

acceptance

[əkˈseptəns]

n.

1) прыма́ньне n.

2) зго́да f.

3) прыхі́льнае прыймо́, прызна́ньне, ухвале́ньне

4) Com.

а) акцэ́пт -у m. (вэ́ксаля)

б) акцэптава́ны вэ́ксаль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

assent

[əˈsent]

1.

v.i.

выка́зваць зго́ду, згаджа́цца, пагаджа́цца

He assented to our proposal — Ён згадзі́ўся на на́шую прапано́ву

2.

n.

зго́да f.; прыняцьцё прапано́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Сасло́ўе ’грамадская група са спадчыннымі правамі і абавязкамі, якая склалася на аснове класавых адносін у дакапіталістычным грамадстве’ (ТСБМ). Запазычанне з рус. сосло́вие ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 56). У рускай мове гэта старажытны кніжны славянізм эпохі другога паўднёваславянскага ўплыву, параўн. ц.-слав. съсловие ’саслоўе, згода’ (гл. Вінаградаў, Этимология–1966, 133 і наст.; там жа падрабязна аб развіцці семантыкі рус. сосло́вие). Царкоўнаславянскае слова разглядаюць як кальку грэч. συγκλητος ’той, які сазваны’ (Праабражэнскі, 2, 360) або σύλλογος ’сход, зборышча’ (Фасмер, 3, 726).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ако́рд

(іт. accordo = згода, сугучнасць)

1) спалучэнне некалькіх розных па вышыні музычных гукаў, якое ўспрымаецца як гукавое адзінства;

2) набор струн для смычковага або шчыпковага музычнага інструмента;

3) перан. дзеянне, якім што-н. завяршаецца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)