кесо́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Воданепранікальная камера, якую выкарыстоўваюць пры падводных будаўнічых работах.

|| прым. кесо́нны, -ая, -ае.

Кесонныя работы.

○

Кесонная хвароба — захворванне, якое ўзнікае пры хуткім выхадзе з асяроддзя з павышаным атмасферным ціскам у асяроддзе з больш нізкім ціскам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цынго́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да цынгі; звязаны з захворваннем цынгой. Цынготнае захворванне. Цынготныя дзясны.

2. Хворы на цынгу. Цынготны хворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Érbfehler

m -s, - спа́дчынная зага́на

mit éinem ~ beháftet sein — мець спа́дчыннае захво́рванне [недахо́п]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

грыбо́к, -бка́, мн. -бкі́, -бко́ў, м.

1. гл. грыб.

2. Мікраарганізм, які адносіцца да грыбоў, выклікае захворванне скуры і інш.

3. Збудаванне ў форме грыба для адпачынку, сховы ад сонца, дажджу і пад.

|| прым. грыбко́вы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Грыбковыя захворванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

экзе́ма, ‑ы, ж.

Незаразнае запаленчае захворванне скуры, якое суправаджаецца свербам і з’яўленнем высыпкі, гнойных пухіроў, струпоў. Экзема ў .. [Самародава] на нагах ніяк не гаілася. Шамякін.

[Грэч. ékzema — высыпка на скуры.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mild [maɪld] adj. спако́йны, мя́ккі; лёгкі; даліка́тны;

a mild climate мя́ккі клі́мат;

a mild illness лёгкае захво́рванне;

a mild character спако́йны хара́ктар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падазрэ́нне ср. подозре́ние;

п. на захво́рванне — подозре́ние на заболева́ние;

◊ быць пад ~ннем (на ~нні) — быть под подозре́нием (на подозре́нии)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ша́нкер, ‑у, м.

У выразах: мяккі шанкер — інфекцыйнае венерычнае захворванне; цвёрды шанкер — першае праяўленне захворвання сіфілісам у выглядзе язвы, якая ўзнікае на месцы заражэння інфекцыяй.

[Фр. chancre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ны́ркавы анат Níeren-;

мед ны́ркавыя камяні́ Níerensteine pl;

ны́ркавае захво́рванне Níerenerkrankung f -, -en, Níerenleiden n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прафіла́ктыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Мерапрыемствы, якія папярэджваюць захворванне.

2. Мерапрыемствы, якія засцерагаюць што‑н. ад заўчаснага псавання, зносу і пад. Прафілактыка і рамонт аўтамабіляў.

[Ад грэч. prophylaktikós — ахоўны, засцерагальны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)