трохме́сячны, ‑ая, ‑ае.

1. Які працягваецца тры месяцы. Трохмесячная камандзіроўка. // Разлічаны на тры месяцы. Трохмесячны запас гаручага.

2. Узростам у тры месяцы. Трохмесячнае дзіця.

3. Які належыць за тры месяцы. Трохмесячны аклад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохгадзі́нны, ‑ая, ‑ае.

Які працягваецца чатыры гадзіны. Чатырохгадзінная аперацыя. Чатырохгадзінная лекцыя. // Разлічаны на чатыры гадзіны. Чатырохгадзінны запас паліва. // Назначаны на чатыры гадзіны. Галоўны інжынер чатырохгадзінным цягніком паедзе ў Маскву па сям’ю. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ААСПО́РА

(ад аа... + спора),

спора некаторых ніжэйшых раслін (ааміцэтаў), што знаходзіцца ў спакоі. Утвараецца пры апладненні яйцаклеткі; мае значны запас пажыўных рэчываў і тоўстую шматслойную абалонку, якая ахоўвае ад неспрыяльных умоў (перасыханне вадаёма, холад і інш.). Пасля працяглага перыяду спакою прарастае зародкавым спарангіем або міцэліем.

т. 1, с. 9

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

odwód, ~odu

odw|ód

м. запас, рэзерв;

w ~odzie — на ўсякі выпадак, у запас;

ma argument w ~odzie — у яго ёсць (ён мае) аргумент у запасе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

электраміягра́ма

(ад электра- + гр. mys, myos = мышца + -грама)

запас біяэлектрычных патэнцыялаў, якія ўзнікаюць у шкілетных мышцах у час іх работы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

inexhaustible [ˌɪnɪgˈzɔ:stəbl] adj.

1. невычэ́рпны, невычарпа́льны;

inexhaustible energy невычэ́рпная эне́ргія;

inexhaustible patience бяско́нцае цярпе́нне;

an inexhaustible supply невычэ́рпны запа́с

2. нясто́мны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

plentiful [ˈplentɪfəl] adj. бага́ты, шчо́дры;

plentiful supply вялі́кі запа́с;

Opportunities to practise the language are plentiful. Магчымасці папрацаваць з мовай − вялікія.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ква́сіць, квашу, квасіш, квасіць; незак., што.

1. Даводзіць да стану браджэння, скісання. Квасіць малако. // Нарыхтоўваць у запас такім чынам. Квасіць капусту. Квасіць буракі.

2. Спец. Апрацоўваць шнуры, футра спецыяльным хлебным растворам. Квасіць аўчыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бе́дны, -ая, -ае.

1. Які не мае дастаткова матэрыяльных сродкаў; небагаты, незаможны.

Б. чалавек.

2. Аднастайны, мізэрны; які мае недахоп у чым-н.

Бедная расліннасць.

Б. слоўнікавы запас.

3. Нешчаслівы, які выклікае спачуванне да сябе.

Беднае дзіця.

4. Танны, просты.

Б. гардэроб.

Бедная вопратка.

|| наз. бе́днасць, -і, ж. (да 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

lexicon

[ˈleksəkɑ:n]

n.

лексыко́н -а і -у m.

а) сло́ўнік -а m.

б) сло́ўны запа́с

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)