умацава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад умацаваць.

2. у знач. прым. Прызначаны для абароны, заняты абарончымі збудаваннямі. Умацаваны раён. Умацаваная паласа. Умацаваны лагер. □ Па цячэнню рэк мы бачым умацаваныя паселішчы. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беспрацо́ўны

1. árbeitslos, erwérbslos;

2. у знач. наз. м. Árbeitslose (sub) m -n, -n; Erwérbslose (sub) m -n, -n, Kúrzarbeiter m -s, - (часткова заняты працай)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

up to the elbow

1.

а) ве́льмі заня́ты

б) мо́цна заме́шаны або́ пераня́ты спра́вай

2.

v.t.

расшту́рхваць ло́кцямі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Scháulustige

sub m, f -n, -n нічы́м не заня́ты чалаве́к; нічы́м не заня́тая пу́бліка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

манікю́р, ‑у, м.

Чыстка і паліроўка ногцяў на руках. Зрабіць манікюр. // Пра пакрытыя лакам, адпаліраваныя ногці. Пальчыкам з чырвоным манікюрам.. [дзяўчына] набірала нумар. Нумар быў заняты, і яна вешала трубку, чакала якую хвіліну і зноў круціла тэлефонны дыск. Арабей.

[Фр. manicure.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

transaction [trænˈzækʃn] n.

1. здзе́лка, спра́ва;

engaged in various transactions заня́ты ро́знымі спра́вамі

2. вядзе́нне (спраў)

3. pl. transactions пра́цы, пратако́лы, навуко́выя запі́скі;

Transactions of the Philological Society пра́цы філалагі́чнага аб’ядна́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trot​1 [trɒt] n. ху́ткая хада́; трух;

at a trot тру́хам, трушко́м

♦

on the trot infml за́пар, за́саб;

I’ve been on the trot all day. Я ўвесь дзень быў заняты.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ла́піна ’лапік’, ла́пінка ’тс’, ла́піна ’адзежына’, ’ануча’, ’невялікі ўчастак, заняты пад што-небудзь’, ’абсеў, незасеяны агрэх’, ’месца, дзе качаўся конь’ (гродз., віц., мін., ДАБМ). Паводле Грынавецкене (Сл. паўн.-зах., 2, 621), узыходзіць да літ. lopinȳs ’кавалак матэрыі, рыззё, ануча’, ’прагаліна’ < lōpas ’латка’ (Лаўчутэ, Балтызмы, 116–118). Аднак не выключана магчымасць утварэння ад ла́па 4 (гл.) пры дапамозе апелятыўнага суф. ‑ін‑а.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пусто́ўшчына экспр. ’негаспадарлівы чалавек’ (ПСл). Архаізм, параўн. ст.-бел. пустовщина/пустовщына ’неапрацаваны кавалак зямлі’, земля пустовская ’пустэча, пустка’ (Статут 1588), пус‑ товщина ’незаселены, неапрацаваны ўчастак зямлі’ (Ст.-бел. лексікон), пустовщизна ’тс’ (< польск., Булыка, Лекс. запазыч., 78), пустоўская (пустовскія) тлумачыцца як “выморочные имущества”, укр. пустовщина ’апусцелая сяліба, пусташ’, параўн. рус. пустовди ’пусты, вольны, нікім і нічым не заняты’. Да пуставаць, пусты (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

owing to [ˈəʊɪŋtə] prep. таму́ што, з-за, праз, з прычы́ны;

owing to illness з-за хваро́бы;

I couldn’t come owing to another engagement. Я не мог прыйсці, таму што быў заняты.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)