заня́ты, -ая, -ае.

Які мае многа работы, спраў.

З. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заня́ты

1. прич., в разн. знач. за́нятый; см. заня́ць 1;

2. за́нятый (чем), см. заня́цца I 1;

3. прил. (не имеющий свободного времени) занято́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

заня́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад заняць.

2. у знач. прым. Які займаецца чым‑н. у даны момант; несвабодны. Дні са тры Макар быў вельмі заняты на рабоце, і мне прыйшлося хадзіць на раку аднаму. Ляўданскі. Мама і тата вельмі занятыя, з работы позна прыходзяць. Юрэвіч.

3. у знач. прым. У якім знаходзіцца хто‑, што‑н., на якім размясціўся хто‑н.; несвабодны. Умацавацца на занятых пазіцыях. □ Школьны зал заняты — ёлку рыхтуюць. Якімовіч. Амаль палавіна рачной плыні.. была занята плытамі. Лынькоў. // Напоўнены, непарожні. Заняты кошык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заня́ты

1. (захоплены) éingenommen, besétzt;

2. (не свабодны) besétzt, belégt;

ме́сца ўжо заня́та der Platz ist beréits besétzt;

3. (працай і пад.) beschäftigt, tätig;

я ве́льмі заня́ты ich bin sehr beschäftigt;

ён ве́льмі заня́ты гэ́тай спра́вай er ist davón zu sehr in Ánspruch genómmen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

заняты, загружаны

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

занято́й заня́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

таваравытво́рца, -ы, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто заняты вытворчасцю тавараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

за́нятый​II (кем-, чем-л.) заня́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

прадзі́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, заняты вырабам пражы.

|| ж. прадзі́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

жылы́, -а́я, -о́е.

1. Прызначаны для жылля.

Жылыя будынкі.

Будаўніцтва жылых дамоў.

2. Заняты пад жыллё.

Жылое памяшканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)