залі́ць
‘ад ліць’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
залью́ залію́ |
заліё́м зальё́м |
| 2-я ас. |
залье́ш заліе́ш |
заліяце́ зальяце́ |
| 3-я ас. |
залье́ заліе́ |
залью́ць залію́ць |
| Прошлы час |
| м. |
залі́ў |
залілі́ |
| ж. |
заліла́ |
| н. |
заліло́ |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
залі́ |
залі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
залі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
gulf [gʌlf] n.
1. (марскі) залі́ў;
the Gulf of Mexico Мексіка́нскі залі́ў
2. the Gulf Персі́дскі залі́ў;
the Gulf States краі́ны на ўзбярэ́жжы Персі́дскага залі́ва
3. про́рва, бе́здань (таксама перан.);
the gulf between rich and poor бе́здань памі́ж бага́тымі і бе́днымі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Зато́ка ’невялікі заліў’. Рус. смал. зато́ка ’багністы луг, месца, якое затапляецца паводкай’, цвяр. заток ’заліў’, укр. затока ’тс’, польск. zatoka ’заліў’, ’паглыбленне, паварот’, чэш., славац. zátoka ’заліў’, славен. zatòk ’невялікі заліў’, ’пухліна’, серб.-харв. за̑токи ’заліў’, балг. дыял. за́ток ’тс’. Ст.-рус. затокъ, затока ’тс’ (XVII ст.). Прасл. бязафіксны назоўнік ад za‑tek‑ti (гл. цячы) з чаргаваннем галосных е — о. БЕР, 1, 613; Нітшэ, 297; Юркоўскі, Ukr. hydrogr. 85.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ліма́н, ‑а, м.
Заліў у нізоўях ракі ці салёнае возера паблізу мора (звычайна багатае лячэбнымі гразямі).
[Грэч. limen.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Zatoka Biskajska
Біскайскі заліў
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Zatoka Botnicka
Батнічны заліў
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Zatoka Fińska
Фінскі заліў
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Zatoka Ryska
Рыжскі заліў
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Méerbusen
m -s, - зато́ка, залі́ў (марскі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
armlet
[ˈɑ:rmlət]
n.
1) нарука́ўная павя́зка
2) залі́ў -ву m., зато́ка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)