Разм. Ужываецца для падмацавання чаго‑н., для запэўнення ў чым‑н.; блізкае па значэнню да слова «далібог». [Пан Кузель] просіць грамадзян не абурацца, бо ён, бядак, мае такі непрыемны загад [арыштаваць бацьку], хоць сам, дадушы, не хацеў бы...Таўлай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камандзі́рскі, ‑ая, ‑ае.
Які маё адносіны да камандзіра, належыць яму. Камандзірскі загад. Камандзірскі вопыт.// Такі, як у камандзіра, уласцівы камандзіру. Камандзірскі голас. □ — Нарэшце ты бачыш, што гэта вельмі прыгожы чалавек: постаць стройная і высокая, паходка камандзірская.Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ВІРЫЯ́Т
(Viriathus; ? — 139 да н.э.),
кіраўнік паўстання плямён лузітан у стараж. Іспаніі супраць Рыма. Зачэпкай да паўстання быў загадрым. прэтара Гальбоя забіваць ці ператвараць у рабоў няўзброеных лузітан. Умела выкарыстоўваючы тактыку партыз. барацьбы, паўстанцы неаднаразова наносілі паражэнне рым. легіёнам. У 141 быў прызнаны ў Рыме незалежным правіцелем.
Па-здрадніцку забіты сваімі прыбліжанымі, якіх падкупілі рымляне. Пасля гэтага Лузітанія была канчаткова заваявана Рымам.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Regiméntstagesbefehl
m -(e)s, -e зага́д па палку́ (па ўнутранай службе)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ordonnánz, Ordonánz
f -, -en вайск.
1) зага́д, інстру́кцыя
2) ардына́рац; веставы́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Pfändungsbefehl
m -(e)s, -e юрыд.зага́д на а́рышт; выкана́ўчы ліст
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
be at call, be on
а) быць гато́вым на ко́жны вы́клік (зага́д)
б) быць на дыжу́ры
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Паслу́хаць ’выканаць просьбу ці загад’ (КЭС, лаг.), драг.послу́хатысь ’выканаць тое, што просяць, асабліва ў талацэ’ (Лучыц-Федарэц). Да слу́хаць (гл.). Аднак гэтыя лексемы маюць спецыфічна бел. семантыку, выражаную яскрава ў кантамінаванай лексеме пыслухме́нства (< паслухмя́ны + паслушэнства) ’дапамаганне ў сельскагаспадарчых работах і ў бядзе за «дзякню», г. зн. «дзякуй» (Нік. Очерки); сюды ж паслухмянства ’паслушэнства’ (ТСБМ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
directive
[dəˈrektɪv]1.
n.
зага́д -у m.; дырэкты́ва, інстру́кцыя f.; нака́з -у m.
2.
adj.
кіру́ючы, кіраўні́чы, кіраўні́цкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
imperative
[ɪmˈperətɪv]1.
adj.
неабхо́дны; імпэраты́ўны, зага́дны
2.
n.
1) зага́д, нака́з -у m.
2) Gram. зага́дны лад
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)