страля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак.

1. Рабіць выстралы.

Навучыцца с.

С. па мішэні.

С. з вінтоўкі.

2. перан. Утвараць прарэзлівыя адрывістыя гукі.

Яловыя дровы страляюць у печы.

3. каго (што). Забіваць з агнястрэльнай зброі.

С. дзічыну.

4. безас. Балець, калоць (пра адчуванне вострага болю; разм.).

У вушах страляе.

5. Імкліва адскокваць, уцякаць (разм.).

Конікі страляюць з-пад ног.

6. перан., што. Выпрошваць што-н. у каго-н. (разм.).

С. цыгарэты.

◊

Страляць вачамі (разм.) —

1) хутка кідаць позіркі і адразу адводзіць вочы;

2) какетліва паглядзець на каго-н.

|| зак. стрэ́ліць, -лю, -ліш, -ліць.

|| аднакр. стрэ́льнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. стральба́, -ы́, ж. (да 1 знач.), страляні́на, -ы, ж. (да 1, 2, 4 знач.) і страля́нне, -я, н. (да 1, 2 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

stuff​2 [stʌf] v.

1. набіва́ць, запі́хваць;

My head is stuffed with facts. У мяне галава забіта фактамі;

She stuffed the child with sweets. Яна на карміла дзіця цукеркамі

2. набіва́ць, напі́хваць чу́чала

3. фаршырава́ць

4. заклада́ць, забіва́ць;

My nose is stuffed up. Мне залажыла нос.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

decimate

[ˈdesəmeɪt]

v.t.

1) вынішча́ць, спусташа́ць; забіва́ць у вялі́кай ко́лькасьці; губі́ць, касі́ць, зьнішча́ць

cholera decimated the population — хале́ра касі́ла жы́харства

2) кара́ць сьме́рцю ко́жнага дзяся́тага

3) забіра́ць або́ зьнішча́ць дзяся́тую ча́стку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

nail​2 [neɪl] v.

1. забіва́ць (цвікі), прыбіва́ць (цвікамі);

He was nailed to the cross. Ён быў прыбіты да крыжа/распяты на крыжы; (таксама перан. AmE Ён быў жорстка пакараны.)

2. прыко́ўваць, прыця́гваць (увагу, позірк)

3. infml хапа́ць, хвата́ць, ца́паць, арышто́ўваць

4. выкрыва́ць (чыю-н. хлусню)

♦

nail one’s colours to the mast адкры́та абараня́ць/адсто́йваць свае́ по́гляды (да канца́), займа́ць непрыміры́мую пазі́цыю; не здава́ць пазі́цыі

nail down [ˌneɪlˈdaʊn] phr. v.

1. прыбіва́ць

2. прыстава́ць; прыпіра́ць да сце́нкі; прымуша́ць; лаві́ць на сло́ве

3. дакла́дна вызнача́ць;

nail down some facts удакладня́ць, правяра́ць некато́рыя/пэ́ўныя фа́кты

nail up [ˌneɪlˈʌp] phr. v.

1. забіва́ць (дзверы, вокны)

2. прыбіва́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

níederstoßen

*

1.

vt

1) валі́ць з ног, збі- ва́ць

2) забіва́ць (на ме́сцы), зако́лваць

2.

vi (s) ху́тка спуска́цца, па́даць ка́менем

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

erschlágen

* vt забіва́ць

ich fühle mich wie ~ — я адчува́ю сябе́ зусі́м разбі́тым

ich bin wie ~ — я ашало́млены, я збі́ты з то́лку [панталы́ку]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

murder

[ˈmɜ:rdər]

1.

n.

1) забо́йства n.

2) informal не́шта цяжко́е, непрые́мнае

That job was murder — Та́я пра́ца была́ про́ста забо́йствам

Murder will out — Шы́ла ў мяху́ не схава́еш

2.

v.t.

забіва́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

◎ Паці́ра ’страта’ (чэрв., Сл. ПЗБ), кліч. пацёр ’страта парасят ад недагляду’ (Жыв. сл.). Утворана ад дзеяслова + паціраць, параўн. в.-дзв. паціраць ’згубіць’ (там жа), у якім ‑і‑ узнікла ў выніку рэдукцыі ‑е‑© рус. потерять, укр. теряти, ст.-рус. терлти ’разбураць, спусташаць’, потерпти ’загубіць, знішчыць’. У якасці роднасных слоў Фасмер (4, 50) прыводзіць серб.-ц.-слав. тѣряти ’праследаваць, праганяць, абвінавачваць, імкнуцца’, балг. терам ’ганю, падганяю’, славен. terati ’катаваць’, серб.-харв. Tjeparu ’забіваць’, чэш. ter: крканошск. ’рэз ствала ўпоперак’, poter ’малькі’, Апалонікі’, ’крухмаленне’, а таксама potre‑ti ’перамагчы, пабіць, адольваць, знішчыць’. Да церці, тру (гл.). Сюды ж карм. падранка ’згубленая рэч’ (Мат. Гом.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

níederschlagen

*

1.

vt

1) біць (чым-н.)

2) збіва́ць (з ног)

3) забіва́ць, падаўля́ць (паўстанне)

4) апуска́ць (вочы)

2.

(sich) аса́джвацца, асяда́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

board​2 [bɔ:d] v.

1. садзі́цца на карабе́ль/у самалёт/у цягні́к;

Flight 1255 for Paris is now boarding. Адбываецца пасадка на рэйс 1255 на Парыж.

2. (at/with) жыць і сталава́цца (у чыім-н. доме/у каго-н.)

board up [ˌbɔ:dˈʌp] phr. v. забіва́ць до́шкамі (дзверы, вокны і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)