udział w spółce — пай (доля) у акцыянерным таварыстве;
udział w zyskach — доля ў прыбытку;
wykupić ~у — выкупіць пай;
3.доля, лёс;
przypaść w udziale — выпасці на долю
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Part
m -s, -s i -e
1) ча́стка, до́ля, пай
2) муз. па́ртыя
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ахэ́лік ’кухталь’ (Яўс.). Фанетыка сведчыць пра запазычанне; магчымыя крыніцы ў аргатычных словах, параўн. ням.арг.Cheilek ’пай з крадзенага, грошы’, ідыш chajlik ’доля, пай’ з ст.-яўр.cheluka ’пай’, сляды пераасэнсавання ў выразе даць у хэйлік ’даць у каршэнь’ (слаўг., Яшкін, вусн. паведамл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
га́ма2
(гр. gamma = трэцяя літара грэчаскага алфавіта)
1) пазасістэмная адзінка масы;
2) стотысячная доляэрстэда;
3) паказальнік на сувязь з гама-выпрамяненнем у складаных словах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
працэ́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.
1. Сотая доля ліку, які прымаецца за цэлае (абазначаецца знакам %).
2. Колькасць, якая вымяраецца ў сотых долях чаго-н., прынятага за адзінку.
Выканаць план на 105 працэнтаў.
3. Даход, які атрымліваецца на кожныя 100 грашовых адзінак, што знаходзяцца ў банку, ашчадкасе.
Выплачваюцца працэнты.
4. Узнагарода, якая вылічваецца ў залежнасці ад даходу.
Працаваць на працэнтах.
◊
На (усе) сто працэнтаў (разм., адабр.) — поўнасцю.
|| прым.працэ́нтны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
quota[ˈkwəʊtə]n.
1.до́ля, ча́стка, кво́та;
There is a strict quota on imports and exports. Ёсць квота на імпарт і экспарт.
2. мініма́льная ко́лькасць, неабхо́дная для выбра́ння кандыда́та
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дзяля́нкаж.
1. (земли, леса и т.п.) деля́нка, уча́сток м.;
2. (участок земли под лесом) да́ча;
3. (то, что получено при дележе) часть, до́ля
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ты́сячны, ‑ая, ‑ае.
1.Ліч.парадк.да тысяча. Тысячны кіламетр.// Частка, доля, атрыманая ад дзялення чаго‑н. на тысячу роўных частак. Тысячная доля мінуты.// Вельмі малая частка, доля чаго‑н. Пісьмо і тысячнай долі не раскажа таго, што хацелася сказаць.// Шматразовы, незлічоны. І што яно будзе? — у соты, у тысячны раз пытае сябе Пракоп і не знаходзіць адказу.Колас.Ніхто нічога не рабіў, толькі збіраліся па хатах і тысячны раз апавядалі адны другім, што здарылася з эшалонам.Карпюк.
2. Які складаецца з тысячы якіх‑н. адзінак. Тысячны атрад.// Які складаецца з вялікай колькасці, мноства каго‑, чаго‑н., які налічвае тысячы. Калі падыходзіць час нерасту, рыба, асабліва каштоўная (кета, гарбуша, чавыча), тысячнымі чародамі заплывае з Ахоцкага і Берынгава мораў у рэкі Камчаткі.Гавеман.
3. Вартасцю ў тысячу рублёў. // Які ацэньваецца тысячамі рублёў. Тысячныя даходы. □ [Андрэй:] — А вось скажы ты мне праўду. Калі б я не быў басяком-выгнаннікам, а важным чыноўнікам з акладам у тысячу рублёў, тады колькі дзён туліў бы ты мяне? [Валоціч:] — Атрымай тысячны аклад, і тады пытайся...Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падружы́ць, ‑дружу, ‑дружыш, ‑дружыць; зак.
1.каго. Зрабіць сябрамі, зблізіць, здружыць. Ён спіць яшчэ, Андрэй.., харошы наш беларускі хлапчына, з якім цябе падружыла на гэты раз зноў дзіўна і нечакана паласкавелая доля.Брыль.
2. Тое, што і падружыцца. Едуць хлопцы дадому па шляху палявому. Яны разам служылі і навек падружылі.Гаўрусёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
небыццё, ‑я, н.
Адсутнасць існавання, жыццядзейнасці; нябыт. Хутка холад дабярэцца да грудзей, да сэрца, і тады канец. Чорная ноч, небыццё.Паслядовіч.Трапятліва абудзілася і палілася, як з глыбінь стагоддзяў, з самога небыцця, на паляну музыка, поўная стоенай журбы, спакою і таямнічай радасці.Вышынскі.Гора, качэўная доля Ў небыццё адышлі.А. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)