Verbum

ласу́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

1. Што-н. вельмі смачнае; улюбёная страва.

2. звычайна мн. (ласу́нкі, -аў). Кандытарскія вырабы, салодкае, прысмакі.

Пачаставаць дзяцей ласункамі.

дэфектало́гія, -і, ж.

Навука, якая вывучае заканамернасці і асаблівасці развіцця дзяцей з фізічнымі і псіхічнымі недахопамі і пытанні іх навучання і выхавання.

|| прым. дэфекталагі́чны, -ая, -ае.

адукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., каго (што).

Даць каму-н. адукацыю, навучыць, выхаваць.

А. дзяцей.

|| незак. адуко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адуко́ўванне, -я, н.

цёця, -і, мн. -і, -яў, ж.

1. Зварот, галоўным чынам дзяцей, да дарослай жанчыны.

2. (з вялікай літары). Багіня ўрадлівасці і дабрабыту ў міфалогіі ўсходніх славян.

навыдумля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак., чаго.

1. Вынайсці, стварыць, прыдумаць многа чаго-н.

Н. розных цацак для дзяцей.

2. Налгаць, нагаварыць рознай бязглуздзіцы.

Н. несусветных страхаў.

ра́нішнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Святочнае мерапрыемства, спектакль для дзяцей-дашкольнікаў і малодшых школьнікаў.

Дзіцячы р.

2. Ранішні мароз увосень і вясной.

Лістападаўскі р.

распе́сціць, -пе́шчу, -пе́сціш, -пе́сціць; -пе́шчаны; зак., каго-што.

Сапсаваць празмернымі пяшчотамі; зрабіць пешчаным, капрызным, распусным.

Р. дзяцей.

|| незак. распе́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. распе́шчванне, -я, н.