Verbum

учы́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

Дзеянне, учыненае кім-н., тое, што здзейснена кім-н.

Смелы ў.

мерапрые́мства, -а, мн. -ы, -аў, н.

Арганізаванае дзеянне або сукупнасць дзеянняў аб’яднаных адной задачай.

План культурных мерапрыемстваў.

злачы́нства, -а, н.

Грамадска небяспечнае дзеянне, якое парушае закон і падлягае крымінальнай адказнасці.

Дзяржаўнае з.

З. супраць чалавецтва.

раз⁴, у знач. вык. (разм.).

Абазначае хуткае і рэзкае дзеянне (стукнуў, схапіў і пад.).

Р. яго па спіне!

сілкава́нне, -я, н.

1. гл. сілкаваць.

2. Тое, што забяспечвае нармальнае дзеянне, функцыянаванне чаго-н. (спец.).

С. для радыёпрыёмніка.

прышэ́птваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што і без дап. (разм.).

Суправаждаць якое-н. дзеянне шэптам.

|| наз. прышэ́птванне, -я, н.

электрапіла́, -ы́, мн. -пі́лы і (з ліч. 2, 3, 4) -пілы́, -піл, ж.

Піла, што прыводзіцца ў дзеянне электраматорам.