су́мма в разн. знач. су́ма, -мы ж.;

су́мма двух слага́емых су́ма двух склада́емых;

вся су́мма челове́ческих зна́ний уся́ су́ма чалаве́чых ве́даў;

значи́тельная су́мма зна́чная су́ма;

в су́мме у су́ме;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́льцы, -аў, адз. ва́лец, -льца, м.

Прэс у выглядзе двух або некалькіх цыліндраў, валкоў або конусаў, якія верцяцца ў розных напрамках і служаць для пракаткі, драблення чаго-н.

|| прым. вальцо́вы, -ая, -ае.

В. станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спандэ́й, -я, м. (спец.).

1. У антычным вершаскладанні: стапа з двух доўгіх складоў.

2. У сілаба-танічным вершаскладанні: стапа харэя або ямба са звышсхемным націскам; часцей сустракаецца на пачатку верша.

|| прым. спандэі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канта́кт, -ту м., в разн. знач. конта́кт;

к. двух спла́ваў — конта́кт двух спла́вов;

~ты электры́чнай плі́ткі — конта́кты электри́ческой пли́тки;

нала́дзіць к. з кім-не́будзь — установи́ть конта́кт с ке́м-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамі́ж предлог с род., реже с твор., прост. проме́ж, проме́жду;

праве́зці п. двух дубо́ў (двума́ дуба́мі) — провезти́ проме́ж (проме́жду) двух дубо́в (двумя́ дуба́ми);

знахо́дзіцца п. нас — находи́ться проме́ж нас

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dwukierunkowy

у двух напрамках;

ruch dwukierunkowy — двухбаковы рух

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

двухто́мнік, ‑а, м.

Твор або збор твораў у двух тамах. Двухтомнік М. Багдановіча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метатэ́за, ‑ы, ж.

Спец. Міжвольная перастаноўка двух суседніх гукаў або складоў у слове.

[Ад грэч. metathesis — перастаноўка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kill two birds with one stone

забі́ць двух за́йцаў адны́м стрэ́лам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bipolar

[,baɪˈpoʊlər]

adj.

1) двухпо́люсны; на двух по́люсах

2) супрацьле́жны, адваро́тны; супярэ́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)