Абл.Гутарка, размова. Гардзіенка з гаспадыняй сардэчна вялі гавэнду і не бачылі нікога.С. Александровіч.Калі купляюць, імя не пытаюць. Навошта тое імя? З рук у рукі — і гавэнды няма.Ермаловіч.Аднойчы зусім яшчэ малады паніч Андрэй Полаз, наслухаўшыся ад гасцей гавэнды пра розныя паляванні, узяў крадком ад бацькі рагач і ўцёк з дому.Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каза́нне, ‑я, н.
1.Дзеяннепаводледзеясл. казаць (у 1 знач.). [Унук] перабівае ціхую стройную плынь казання і слухання.Гарэцкі.// Размовы, гутарка. — Крычым мы таму, што казаць не ўмеем. Казанне наша мала дапамагае, дык мы крычым.Галавач.
2. Прамова рэлігійна-павучальнага характару; пропаведзь. У нядзелю ў царкве гарачае казанне казаў бацюшка.Скрыган.Некалькі вечароў прысвяціў ксёндз Пацейкоўскі, каб улажыць казанне на першае набажэнства.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
converse
I[kənˈvɜ:rs]1.
v.
гу́тарыць, размаўля́ць
2.
n.
гу́тарка, размо́ва f.
II[kənˈvɜ:rs]1.
adj.
1) супрацьле́глы, проціле́глы
2) адваро́тны, пераве́рнуты
2.
n.
адваро́тнае цьве́рджаньне
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Базі́каць ’гаварыць тое-сёе; плясці глупства, пустасловіць’ (Нас.), базы́каць ’гаварыць абы-што’ (Бяльк.). Слова не вельмі яснага паходжання. Параўн. рус.дыял.базли́ть, базла́нить, база́нить ’крычаць’, бази́кать, базю́кать ’плявузгаць, гаварыць і г. д.’, укр.базі́кати ’плявузгаць’, базувать ’гаварыць’, ба́зі ’гутарка, базіканне’. Версій вельмі многа (агляд гл. Фасмер, 1, 106, параўн. і Бернекер, 47), але найбольш верагоднае, відаць, гукапераймальнае паходжанне гэтых слоў, як і грэч.βάζω ’базікаю, гавару’ (аб грэч. слове. гл. Фрыск, 1, 206–208, таксама Покарны, 91–92). З базі́каць, магчыма, звязана і базла́ць ’моцна крычаць’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вести́сьнесов.
1.в разн. знач. ве́сціся;
как ведётся у нас як у нас вядзе́цца;
у него́ вели́сь пчёлы у яго́ вялі́ся пчо́лы;
ведётся бесе́да вядзе́цца (ідзе́, адбыва́ецца) гу́тарка;
2.страд. ве́сціся.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
hobnob
[ˈhɑ:bnɑ:b]1.
v.i. (-bb-)
1) сардэ́чна сябрава́ць з кім; шчы́ра, адкры́та гу́тарыць
2) выпіва́ць ра́зам
2.
n.
1) шчы́рае сябро́ўства або́гу́тарка
2) супо́льная вы́піўка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ду́ля, ‑і, ж.
1. Летні сорт ігруш з вялікімі і салодкімі пладамі.
2. Плод гэтай ігрушы. На грушы каля ганку Вісяць цяжкія дулі.Калачынскі.
3.Разм.груб. Кукіш, фіга. [Халуста] паказаў Настулі кулак, а яна яму дулю, і гутарка на гэтым кончылася.Чарнышэвіч.
•••
Даць (паднесці, паказаць) дулюгл. даць.
Дулю з’есцігл. з’есці.
Дулю табе (яму, ім і пад.) пад нос — лаянкавы выраз для катэгарычнага аднаўлення або нязгоды.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прысу́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які прысутнічае, знаходзіцца дзе‑н. у пэўны час. [Жанчына] нават не засмяялася і тады, калі навокал яе прысутныя людзі зарагаталі.Карпюк.Завязваецца гутарка з прысутнымі тут калгаснікамі аб іх жыцці ва ўмовах партызанскага краю.Залескі.
2.узнач.наз.прысу́тныя, ‑ых. Тыя, хто прысутнічае. Мароз абвёў вачамі ўсіх прысутных — ці не будзе пярэчанняў.Лобан.— Устаць! — строга крыкнуў вартаўнік суда. Прысутныя ўсталі.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
slang
[slæŋ]1.
n.
1) размо́ўная гу́тарка
2) слэнг, жарго́н -у m.
2.
v.
ла́яць, зьневажа́ць
They slanged away at each other — Яны́ ла́яліся адзі́н на аднаго́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
humdrum
[ˈhʌmdrʌm]1.
adj.
аднаста́йны; неціка́вы, ну́дны; манато́нны
a humdrum existence — ну́днае існава́ньне
2.
n.
1) аднаста́йная руты́на, манато́нія f.
2) ну́дная гу́тарка
3) неціка́вы, ну́дны чалаве́к
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)