hórnig

a гру́бы, цвёрды (як рог)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дубава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Цвёрды, грубы, нязграбны. Ліпкія, настылыя сырамяжныя гужы спавіваюць, давяць грудзі.. Нечыя рукі, мерзлыя, дубаватыя, ціснуць за горла... Пташнікаў. // Праставаты, недасканалы. Дубаваты загаловак. Дубаваты адказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Ла́бур ’гультай’ (стол., Нар. лекс.). З укр. лобурь ’грубы чалавек, боўдзіла, дубіна’. Параўн. таксама лабсір (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фура́ж м. с.-г. Fútter n -s, Fúttermittel n -s, -;

грубы фура́ж Ráufutter n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

audacious [ɔ:ˈdeɪʃəs] adj. fml

1. адва́жны, сме́лы;

an audacious pilot адва́жны піло́т

2. наха́бны, гру́бы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hoarse [hɔ:s] adj.

1. хры́плы, асі́плы;

I am hoarse. Я асіп.

2. гру́бы, рэ́зкі, непрые́мны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грубава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Трохі грубы. Грубаваты голас. □ Дзедам старога называла ўся брыгада, і ў гэтай назве была нейкая пяшчотнасць, грубаватая, змешаная з адценнем .. лёгкай маладой насмешкі і пашаны. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бруталі́зм

(ад англ. brutal = грубы)

кірунак у архітэктуры, прадстаўнікі якога імкнуцца падкрэсліць важкасць архітэктурных формаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

nieobyczajny

1. амаральны, распусны;

2. недалікатны; няветлівы; грубы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

brogue

I [broʊg]

n.

гру́бы чараві́к

II

ірля́ндзкі акцэ́нт у анге́льскай мо́ве

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)