audacious [ɔ:ˈdeɪʃəs] adj. fml

1. адва́жны, сме́лы;

an audacious pilot адва́жны піло́т

2. наха́бны, гру́бы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грубава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Трохі грубы. Грубаваты голас. □ Дзедам старога называла ўся брыгада, і ў гэтай назве была нейкая пяшчотнасць, грубаватая, змешаная з адценнем .. лёгкай маладой насмешкі і пашаны. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nieobyczajny

1. амаральны, распусны;

2. недалікатны; няветлівы; грубы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

brogue

I [broʊg]

n.

гру́бы чараві́к

II

ірля́ндзкі акцэ́нт у анге́льскай мо́ве

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

азія́т, ‑а, М ‑яце, м.

1. Карэнны жыхар Азіі.

2. Уст. зневаж. Грубы, жорсткі, некультурны чалавек. Ці ж чалавек ён? азіят, Душа зацятая, ліхая, Такіх паноў і свет не знае. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

úngezogen

a нявы́хаваны, грубы́, непаслухмя́ны (пра дзіця)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Ráufutter

n -s грубы́ корм, сухі́ фура́ж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

áufgedunsen

a

1) распу́хлы, апу́хлы

2) гру́бы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

áusfällig, áusfallend

a гру́бы, знява́жлівы

~ wérden — грубіцніць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

surly [ˈsɜ:li] adj. пану́ры; гру́бы;

a surly disposition ке́пскі хара́ктар;

in a surly manner суро́ва; няве́тліва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)