mining

[ˈmaɪnɪŋ]

1.

n.

1) здабы́ча руды́, ву́галю; го́рная прамысло́васьць

2) ста́ўленьне, падклада́ньне мі́наў

2.

adj.

го́рны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ВА́ЛБЖЫХ

(Wałbrzych),

горад на ПдЗ Польшчы, у Судэтах. Адм. ц. Валбжыхскага ваяводства. Гар. правы атрыманы каля 1400. 140,3 тыс. ж. (1993). Вузел чыгунак і аўтадарог. Цэнтр Ніжнесілезскага кам.-вуг. басейна. Коксахімія, маш.-буд., шкларобная прам-сць. ЦЭС. 2 тэатры, філармонія. Горны музей. Сярэдневяковы замак, палацы і касцёлы 17—19 ст. Каля Валбжыха — горны бальнеакліматычны курорт Шчаўна-Здруй.

т. 3, с. 476

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Муфлон ’дзікі горны баран, які сустракаецца на астравах Міжземнага мора, Ovis musimon Schreb’. (ТСБМ), ’нязграбны чалавек’ (смарг., Сцяшк. Сл.). Кніжны тэрмін, запазычаны з рус. мовы (Крукоўскі, Уплыў, 88); у гаворках, відаць, з польск. muflon ’муфлон’, якое з франц. mouflon < італ. mufflone ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Kláuse

f -, -n

1) ке́лля, скіт

2) цясні́на, го́рны прахо́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schlägel

m -s, -

1) тэх. го́рны малато́к

2) бараба́нная па́лачка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

chain​1 [tʃeɪn] n.

1. ланцу́г; ланцужо́к; pl. chains ланцугі́; ву́зы; по́вязі; кайданы́;

in chains у ланцуга́х

2. паслядо́ўнасць; су́вязь; шэ́раг, рад; ход;

a chain letter ліст/пісьмо́, у які́м адраса́та про́сяць размно́жыць яго́ і адасла́ць і́ншым лю́дзям;

the chain of events ланцу́г/шэ́раг падзе́й;

the chain of mountains го́рны ланцу́г, го́рны хрыбе́т;

chain of proof шэ́раг до́казаў

3. comput. ланцужо́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rower, ~u

м. веласіпед; ровар;

rower wyścigowy (górski) — гоначны (горны) веласіпед

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

воск воск, род. во́ску ж.;

го́рный воск мин. го́рны воск;

мя́гкий как воск мя́ккі як воск;

та́ять как воск растава́ць як воск.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

scenery

[ˈsi:nəri]

n., pl. -eries

1) дэкара́цыя на сцэ́не

2) краявід -у m., ві́даль f.

mountain scenery — го́рны краяві́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Прасця́г ’свабодны, вялікі прастор’ (ТСБМ, Гарэц.). Нульсуфіксальнае ўтварэнне ад прасцяга́ць ’прасціраць, распаўсюджваць’ (Стан.); да цягці (гл.) або да сцяг ’група прадметаў, размешчаных у рад’: сцяг гаравы ’горны хрыбет’ (гл.). Тады першаснае значэнне ’перспектыва’. Укр. простягти́ ’прасцерці, распаўсюдзіць’ разглядаецца як вынік кантамінацыі протягти́ і розтягти́ (ЕСУМ, 4, 607).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)