Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэменто́вы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і цэментавы (у 2 знач.). Багуцкаму хацелася ўзяць гэтага чалавечка за горла ці за плечы ды .. пляснуць яго аб цэментовую падлогу.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
gullet
[ˈgʌlɪt]
n.
1) страваво́д -у m.
2) го́рлаn., гло́тка f.
3) вузкі́ яр; цясьні́на f. (у гара́х)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
глыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што і без дап.
1. Пры дапамозе мышцаў горла праштурхоўваць што-н. у стрававод.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
bellyful[ˈbelifəl]n.
♦
have had a bellyful of smth./smb.infml:I’ve had a bellyful of your moaning. Я сыты па горла тваімі нараканнямі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
wet3[wet]v.(wetorwetted) мачы́ць
♦
wet one’s whistleinfml, dated прамачы́ць го́рла;
wet the/one’s bed паку́таваць на начно́е нетрыва́нне мачы́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Гарлі́ца1 ’расліна Berteroa L.’ (БРС, Кіс., рус.икотник). Паводле Трубачова (Эт. сл., 7, 203–204), з зыходнага прасл.*gъrdica (да *gъrdlo ’горла’).
Гарліца2 ’ангіна’ (Сцяшк.). Паводле Трубачова (Эт. сл., 7, 203–204), да зыходнага прасл.*gъrdlica (< *gъrdlo ’горла’). Геаграфія слова (толькі ў Сцяшк.), аднак, схіляе да думкі, што гэта запазычанне з польск. Параўн. у Карловіча, II, 55: «gardlica (gorlica) ’gruczoły w gardle’».