глыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што і без дап.

1. Пры дапамозе мышцаў горла праштурхоўваць што-н. у стрававод.

Г. ежу.

2. перан. Паглынаць, убіраць у сябе.

Г. кнігі.

Г. слёзы.

Г. паветра.

Г. словы.

|| аднакр. глыну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. глыта́нне, -я, н.

|| прым. глыта́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bellyful [ˈbelifəl] n.

♦

have had a bellyful of smth./smb. infml : I’ve had a bellyful of your moaning. Я сыты па горла тваімі нараканнямі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wet​3 [wet] v. (wet or wetted) мачы́ць

♦

wet one’s whistle infml, dated прамачы́ць го́рла;

wet the/one’s bed паку́таваць на начно́е нетрыва́нне мачы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Гарлі́ца 1 ’расліна Berteroa L.’ (БРС, Кіс., рус. икотник). Паводле Трубачова (Эт. сл., 7, 203–204), з зыходнага прасл. *gъrdica (да *gъrdlo ’горла’).

Гарліца 2 ’ангіна’ (Сцяшк.). Паводле Трубачова (Эт. сл., 7, 203–204), да зыходнага прасл. *gъrdlica (< *gъrdlo ’горла’). Геаграфія слова (толькі ў Сцяшк.), аднак, схіляе да думкі, што гэта запазычанне з польск. Параўн. у Карловіча, II, 55: «gardlica (gorlica) ’gruczoły w gardle’».

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

infekcja

ж. інфекцыя;

bakteryjna infekcja gardła — бактэрыяльная інфекцыя горла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przepłukać

зак. прапаласкаць;

przepłukać gardło разм. прамачыць горла (выпіць)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

poderżnąć

зак. падрэзаць;

poderżnąć komu gardło — перарэзаць каму горла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

горля́нка

1. с.-х., обл. (тыква) гарля́нка, -кі ж.;

2. прост. (болезнь горла) гарля́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ора́ть​I несов., разг. крыча́ць, раўці́, гарлапа́ніць;

ора́ть во всё го́рло крыча́ць (раўці́) на ўсё го́рла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

throat [θrəʊt] n.

1. го́рла, гло́тка; гарта́нь;

a lump in one’s throat камя́к у го́рле;

I have a sore throat. Мне баліць горла;

clear one’s throat адка́шлівацца

2. ву́зкі прахо́д; жарало́ вулка́на, гарлаві́на

♦

cut one’s own throat шко́дзіць сабе́, рабі́ць сабе́ шко́ду;

jump down smb.’s throat не дава́ць каму́-н. і сло́ва сказа́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)