1. Тое, што і забава. [Пятро Захаравіч] перагортваў альбом проста так, дзеля забаўкі, але хутка зацікавіўся не на жарт.Краўчанка.Праз нейкі час рыба пачала браць прынаду. Кравец захапіўся гэтай забаўкай.Чорны.
2. Рэч, якая служыць для гульні дзецям, цацка. З гліны пеўнікі-свісткі — Забаўкі для малых.Броўка.Паходня пазіраў то на забаўкі на стале, то на Марынчын твар.Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ква́цык ’кавалак гразі ад колаў’ (ТС). Параўн. укр.квацок ’кавалак гліны’, квацати ’мазаць’, балг.квацам ’мазаць, ляпіць сцяну’, славен.kvacáti ’пырскаць, хлюпаць’. Прасл.kvacati (параўн. Слаўскі, 3, 453; ЕСУМ, 2, 416; БЕР, 2, 309) вельмі праблематычнае. Яно як быццам не мае рэфлексаў у серб.-харв., а значэнне славен. паралелі адрозніваецца ад адпаведных укр. і балг. Гл. яшчэ квэцаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Лізя́вы ’нясмачны’ (маст., Сцяшк. Сл.), лізявэй ’тс’ (пін., Шатал.). Трэба разглядаць як запазычаную лексему з пераносам значэння. Параўн. польск.lizawy — аб жывёле, якая захварэла ад недабору розных мінеральных злучэнняў (солей) і вітамінаў. Параўн. яшчэ польск.lizawka ’сумесь з солі, гліны і інш., якая давалася жывёле’, ’месца, дзе гэта мяшанка давалася жывёле’. Семантыка развівалася такім чынам: ’без солі’ > ’нясмачны’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кера́міка
[гр. keramike (techne) = ганчарнае майстэрства]
1) агульная назва розных вырабаў з абпаленай гліны (маёліка, тэракота, фарфор, фаянс і інш.);
2) маса, з якой атрымліваюць такія вырабы;
3) ганчарная вытворчасць.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
lump1[lʌmp]n.
1. (of) кава́лак, кусо́к, камя́к, ком;
a lump of clay ком глі́ны;
a lump of dough камя́к це́ста;
a lump of sugar кусо́чак цу́кру;
a lump of wood цурба́н
2. гуз, шы́шка (на целе), пухлі́на
3.BrE, infml до́ўбня, даўбе́шка, дуры́ла
♦
a lump in the throat ком у го́рле
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
АФРЫКА́НСКА-АНТАРКТЫ́ЧНАЯ КАТЛАВІ́НА,
падводная катлавіна ў паўд.ч. Атлантычнага і Індыйскага ак., паміж мацерыковым схілам Антарктыды, Афрыканска-Антарктычным хр. і хр. Кергелен. Даўж. 6200 км, шыр. 1500 км, пераважная глыб. 4000—5000 м, найб. 6787 м (на З). Грунт — чырвоныя глыбакаводныя гліны і дыятомавы глей.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
су́песак
1. Глеба з сумесі гліны і пяску (БРС); пескаватая зямля (Росл.Дабр., Стол.). Тое ж су́песь (Слаўг.).
2. Чарназёмная глеба з прымессю пяску (Стол.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
АЎТУ́НІЧЫ,
селішча і курганны могільнік канца 10 — пач. 13 ст. каля в. Аўтунічы Гараднянскага р-на Чарнігаўскай вобл., Украіна. У 1987—92 даследавана каля паловы плошчы селішча (больш за 15 тыс.м²) і ўвесь некропаль (64 насыпы). Асн. кірунак гасп. дзейнасці насельніцтва — здабыванне гліны і падрыхтоўка яе да ганчарнай вытв-сці, выраб і абпальванне посуду, лясны промысел, с.-г. работы. Выяўлены рэшткі 662 наземных і паглыбленых у зямлю пабудоў, у тым ліку ганчарныя майстэрні, смалакурні, дзягцярні, шмат ганчарных горнаў, кар’еры для здабычы гліны і месцы захоўвання сыравіны. У большасці курганоў пахавальны абрад — трупапалажэнне ў падкурганных ямах, у 11 — на гарызонце, у 9 — кенатафы; інвентар традыцыйны для ўсх. славян: кераміка, скроневыя кольцы, бранзалеты і інш.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
blob
[blɑ:b]1.
n.
1) кро́пля f.
a blob of syrup — кро́пля сыро́пу
2) мале́нькі камя́к (зямлі́, глі́ны)
3) каляро́вая пля́мка або́ пы́рска (фа́рбы)
2.
v.t.
пэ́цкаць, пля́міць; запы́рскваць, заплёхваць
to blob paint on the wall — запы́рскаць сьцяну́ фа́рбай
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Пятрэ́ць ’сохнуць, высыхаць (на сонцы, ветры і пад.)’ (ТСБМ), ’жыць надгаладзь, прычым працяглы час’ (Янк. 1), пя́траць ’сохнуць, знясільваць’ (Шат., Нас.). Дубоўка (Узвышша, 1929, 8, 105) выводзіў ад пя́тра ’вышкі ў асеці для сушкі снапоў’, ’паліцы ў ганчароў, на якіх сушаць вырабы з гліны’. Паводле Янкоўскага, “трэба думаць, ад назвы летняга посту — пятроўка” (Янк. 1, 158), што сумнеўна. Спецыяльна гл. Коген, Узвышша, 1929, 8, 102. Гл. пе́траць.