ardent [ˈɑ:dnt] adj. па́лкі; гара́чы; палымя́ны;

an ardent desire гара́чае жада́нне;

an ardent lover па́лкі палюбо́ўнік;

an ardent supporter заўзя́ты прыхі́льнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

глінтве́йн

(ням. Glihwein, ад glihender Wein = гарачае віно)

гарачы напітак з чырвонага віна з цукрам і вострымі прыправамі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

по́яс в разн. знач. по́яс, -са м.; (ремень) пас, па́са м.;

жа́ркий по́яс геогр. гара́чы по́яс;

спаса́тельный по́яс выратава́льны по́яс.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

душ, ‑а, м.

1. Прылада для аблівання цела тонкімі вадзянымі струменьчыкамі. Мыцца пад душам.

2. Гігіенічная і водалячэбная працэдура, якая заключаецца ва ўздзеянні на цела струменяў вады. Прыняць душ. Гарачы душ. Халодны душ.

[Фр. douche.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́сак, ‑ску, м.

Гарачы, распалены попел. Восеньская радасць маленства — дым сцелецца над шэрым полем, а ў прыску, зразумела, пячэцца бульба. Брыль. [Чайнікі] хутка весела заляпалі крышкамі, гасячы пад сабою шыпучы прысак і жар. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сухаве́й, ‑ю, м.

Сухі гарачы вецер, які нясе з сабой працяглую засуху. І ён [калгаснік] з сухавеем змагаецца, І садзіць лясы і сады. Астрэйка. Хай сабе спёкі, Дажджы, сухавеі — Жыта ўзыходзіць, Расце, палавее. Дзяргай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

heated

[ˈhi:təd]

adj.

1) гара́чы; нагрэ́ты; падагрэ́ты; узбу́раны, усхвалява́ны

2) зло́сны; заўзя́ты (пра спрэ́чку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Тро́пік, звычайна тро́пікі ‘гарачы пояс Зямлі, размешчаны на поўнач і поўдзень ад экватара’ (ТСБМ). Праз польскую ці рускую мовы з англ. tropic ‘тс’, якое з лац. tropicus (circulus) < ст.-грэч. τροπικός (κύκλος) ‘тс’ (Фасмер, 4, 105; SWO, 1980, 778).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

burning

[ˈbɜ:rnɪŋ]

adj.

1) пяку́чы; сьпяко́тны, гара́чы

burning sun — сьпяко́тнае, гара́чае со́нца

2) Figur. пяку́чы, гара́чы, па́лкі, жахлі́вы

a burning question — пі́льнае пыта́ньне

3) страшэ́нны, вялі́кі

a burning disgrace — жахлі́вая га́ньба

•

- burning glass

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

fiery [ˈfaɪəri] adj.

1. во́гненны, агнявы́

2. палымя́ны, па́лкі;

a fiery speech палымя́ная прамо́ва

3. запа́льчывы;

a fiery temper запа́льчывы, гара́чы хара́ктар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)