пераме́на ж., в разн. знач. переме́на; измене́ние ср.;

вялі́кія ~ны — больши́е переме́ны;

п. дэкара́цый — переме́на декора́ций

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пе́чы (вялікія) ’пагорак’ (мазыр., ЛА, 2). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

смарга́нец, ‑нцу, м.

Расліна сямейства злакаў з каласкамі, сабранымі ў вялікія або малыя суквецці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обши́рный

1. (просторный) вялі́зны, вялі́кі, шыро́кі;

2. перен. вялі́кі, шыро́кі;

обши́рные зна́ния вялі́кія ве́ды.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спуд², -у, М -дзе, м.

У выразах:

1) пад спудам (разм.) — у патаемным месцы.

Трымаць пад спудам вялікія грошы не варта.

2) з-пад спуду — з патаемнага месца, а таксама перан.: з забыцця.

Дастаць з-пад спуду.

З-пад спуду вызваліліся старыя мары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

су́ма, -ы, мн. -ы, сум, ж.

1. Вынік складання дзвюх або некалькіх велічынь.

2. Агульная колькасць чаго-н.

С. ведаў.

3. Пэўная колькасць грошай.

Атрымаць значную суму грошай.

Кругленькая сума (разм.) — пра вялікія грошы.

|| прым. су́мавы, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Кнак ’нясцёртыя новыя (вялікія) грошы’ (Янк. I). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кустары́вялікія чатырохгранныя цвікі’ (ТС). Да костур (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сурвілішскае (воз.), гл. Сурвілішкі Вялікія

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

прынашэ́нне, ‑я, н.

Уст. Дар, падарунак. — Ці вялікія маеце прынашэнні ад прыхаджан? — [спытаў Мікалай Карлавіч]. Царкоўнік затрапятаўся. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)