Рал ’сплеценая з саломы скрынка вялікага памеру для ссыпання збожжа’ (Сл. Брэс.). Вынік метатэзы лар ’скрынка, сусек’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

імпе́рыя, ‑і, ж.

1. Манархічная дзяржава на чале з імператарам. Расійская імперыя. Імперыя Карла Вялікага.

2. Буйная імперыялістычная каланіяльная дзяржава. Брытанская імперыя.

[Ад лац. imperium — улада, дзяржава.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыно́жыцца ’стаміцца пасля вялікага пераходу’ (чэрв., Жд. 3). Суфіксальная лексікалізацыя словазлучэння прытаміць ногі. Параўн. прыдаро́жыцца ’здарожыцца’ (ад даро́га, гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

невялі́кі, -ая, -ае.

1. Малы па велічыні і памерах, нязначны па колькасці, нядоўгі (пра час).

Н. пакой.

Невялікая чародка качак.

Н. перапынак.

2. Нязначны па сіле, інтэнсіўнасці, якасці, змесце і пад.

Н. снег.

3. Які не мае вялікага значэння ў грамадстве.

Невялікая пасада.

4. Які нічым не вылучаецца; пасрэдны.

Н. знаўца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

се́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

1. Шэраг якіх-н. аднародных прадметаў, якія маюць агульную прымету, аб’яднаны агульным прызначэннем, складаюць адну групу.

С. артыкулаў.

С. станкоў.

С. вопытаў.

2. Разрад, катэгорыя каштоўных папер, дакументаў.

С. і нумар пашпарта.

3. Адна з частак вялікага кінафільма, якая дэманструецца самастойна.

Кінафільм у чатырох серыях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плявузго́та, ‑ы, ДМ ‑гоце, ж.

Разм. Тое, што і плявузганне. Плявузгота [Бабініча] ўжо не рабіла вялікага ўражання: да яе прыслухаліся і прыцярпеліся. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малакашто́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае вялікай каштоўнасці; недарагі. Малакаштоўныя віды паліва. // перан. Які не мае вялікага значэння; не вельмі патрэбны. Малакаштоўныя звесткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

справаво́дства, ‑а, н.

Вядзенне канцылярскіх спраў. Дзяржаўнае справаводства вялося на беларускай мове, якая адыгрывала вядучую ролю ва ўсім грамадстве Вялікага княства Літоўскага. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kaliber, ~u

м. калібр;

człowiek wielkiego ~u — чалавек вялікага калібру; буйная асоба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

эруды́т, ‑а, М ‑дыце, м.

Кніжн. Той, хто мае вялікую эрудыцыю. Прозвішча Эпімаха-Шыпілы, вялікага эрудыта і дасведчанага чалавека, усё ж ведалі вучоныя. Семашкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)