вялі́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вялі́кі вялі́кая вялі́кае вялі́кія
Р. вялі́кага вялі́кай
вялі́кае		 вялі́кага вялі́кіх
Д. вялі́каму вялі́кай вялі́каму вялі́кім
В. вялі́кі (неадуш.)
вялі́кага (адуш.)		 вялі́кую вялі́кае вялі́кія (неадуш.)
вялі́кіх (адуш.)
Т. вялі́кім вялі́кай
вялі́каю		 вялі́кім вялі́кімі
М. вялі́кім вялі́кай вялі́кім вялі́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

со́смеху, прысл.

Ад вялікага смеху.

Паміраць с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гіга́нт

‘чалавек, жывёліна вялікага росту’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гіга́нт гіга́нты
Р. гіга́нта гіга́нтаў
Д. гіга́нту гіга́нтам
В. гіга́нта гіга́нтаў
Т. гіга́нтам гіга́нтамі
М. гіга́нце гіга́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

преуспе́ть сов. дасягну́ць (вялі́кага) по́спеху (вялі́кіх по́спехаў), дабі́цца (вялі́кага) по́спеху (вялі́кіх по́спехаў);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гігантама́нія, -і, ж.

Неапраўданае імкненне да чаго-н. маштабнага, вялікага, грандыёзнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пры́гарад, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Пасёлак, які прымыкае да тэрыторыі вялікага горада.

2. У Старажытнай Русі: горад, падпарадкаваны палітычна і гаспадарча галоўнаму гораду вобласці.

Прыгарады Вялікага Ноўгарада.

|| прым. пры́гарадны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апо́рт, -у, М -рце, м.

Гатунак зімовых чырвоных яблыкаў вялікага памеру.

|| прым. апо́ртавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бум³, выкл. (разм.).

Ужыв. для абазначэння характэрнага глухога гуку вялікага звона, стрэлу з гарматы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́рцік, -а, мн. -і, -аў, м.

Крытая галерэя з калонамі, якая прылягае да вялікага будынка.

Грэчаскі п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

велікасве́цкі, -ая, -ае (уст.).

Які мае адносіны да арыстакратычных слаёў грамадства, да так званага вялікага свету.

Велікасвецкія манеры.

В. салон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)