пры́клад, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Канкрэтная з’ява, факт, якія прыводзяцца для тлумачэння, доказу чаго-н.

Ілюстраваць выступленне прыкладамі.

Гістарычныя прыклады.

2. Дзеянне, якое служыць узорам для пераймання, а таксама ўвогуле выдатны ўзор чаго-н.

Па прыкладзе дарослых (так, як робяць дарослыя). Паказаць п. чаго-н. П. геройства.

3. Матэматычнае практыкаванне, якое патрабуе некаторых дзеянняў над лікамі.

Алгебраічныя прыклады.

Рашыць прыклады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

popis, ~u

м. паказ, публічнае выступленне; дэманстрацыя;

pole do ~u — магчымасць (паказаць) праявіць сябе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

арганізава́ны

1. прич., в разн. знач. организо́ванный; (вечер и т.п. — ещё) устро́енный; см. арганізава́ць;

2. прил. (планомерный, обладающий организацией) организо́ванный;

~нае выступле́нне мас — организо́ванное выступле́ние масс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

performance [pəˈfɔ:məns] n.

1. выкана́нне, выступле́нне; ігра́;

the first performance of the symphony пе́ршае выкана́нне сімфо́ніі

2. спекта́кль, канцэ́рт; пака́з

3. дзе́янне, рабо́та (машыны);

Are you satisfied with the car’s performance? Ці задаволены вы сваёй машынай?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ро́каш

(польск. rokosz, ад венг. Ràkos = назва мясцовасці ў Венгрыі, дзе адбываліся з’езды сейма)

узброенае выступленне польскай шляхты супраць каралеўскай улады ў 16—18 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стрыпты́з

(англ. striptease, ад strip = знімаць + tease = дражніць)

эратычнае танцавальнае выступленне з паступовым распрананнем танцоўшчыцы ці танцоўшчыка.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Aktin

f -, -en

1) дзе́янне

2) адкры́тае выступле́нне, кампа́нія, а́кцыя

in ~ trten* — пача́ць дзе́йнічаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фракцы́йны 1, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да фракцыі ​1, з’яўляецца фракцыяй. Фракцыйная барацьба. Фракцыйныя групоўкі.

2. Такі, які нясе разлад у якую‑н. арганізацыю, садзейнічае ўтварэнню ў ёй фракцый ​1 (у 3 знач.); раскольніцкі. Фракцыйнае выступленне.

фракцы́йны 2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фракцыі ​2, да яе выдзялення. Фракцыйная перагонка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Drbietung

f -, -en

1) прапано́ва

2) выкана́нне; выступле́нне; прагра́ма, ну́мар

kulturlle ~ — культу́рнае мерапрые́мства [відо́вішча], культу́рная імпрэ́за

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zgabe

f -, -n

1) прыда́ча; даве́сак

2) прэ́мія, (бяспла́тны) дада́так

3) выступле́нне (арты́ста) на біс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)