пры́клад, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
1. Канкрэтная з’ява, факт, якія прыводзяцца для тлумачэння, доказу чаго-н.
Ілюстраваць выступленне прыкладамі.
Гістарычныя прыклады.
2. Дзеянне, якое служыць узорам для пераймання, а таксама ўвогуле выдатны ўзор чаго-н.
Па прыкладзе дарослых (так, як робяць дарослыя). Паказаць п. чаго-н. П. геройства.
3. Матэматычнае практыкаванне, якое патрабуе некаторых дзеянняў над лікамі.
Алгебраічныя прыклады.
Рашыць прыклады.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
popis, ~u
м. паказ, публічнае выступленне; дэманстрацыя;
pole do ~u — магчымасць (паказаць) праявіць сябе
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
арганізава́ны
1. прич., в разн. знач. организо́ванный; (вечер и т.п. — ещё) устро́енный; см. арганізава́ць;
2. прил. (планомерный, обладающий организацией) организо́ванный;
~нае выступле́нне мас — организо́ванное выступле́ние масс
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
performance [pəˈfɔ:məns] n.
1. выкана́нне, выступле́нне; ігра́;
the first performance of the symphony пе́ршае выкана́нне сімфо́ніі
2. спекта́кль, канцэ́рт; пака́з
3. дзе́янне, рабо́та (машыны);
Are you satisfied with the car’s performance? Ці задаволены вы сваёй машынай?
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ро́каш
(польск. rokosz, ад венг. Ràkos = назва мясцовасці ў Венгрыі, дзе адбываліся з’езды сейма)
узброенае выступленне польскай шляхты супраць каралеўскай улады ў 16—18 ст.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
стрыпты́з
(англ. striptease, ад strip = знімаць + tease = дражніць)
эратычнае танцавальнае выступленне з паступовым распрананнем танцоўшчыцы ці танцоўшчыка.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Aktión
f -, -en
1) дзе́янне
2) адкры́тае выступле́нне, кампа́нія, а́кцыя
in ~ tréten* — пача́ць дзе́йнічаць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
фракцы́йны 1, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да фракцыі 1, з’яўляецца фракцыяй. Фракцыйная барацьба. Фракцыйныя групоўкі.
2. Такі, які нясе разлад у якую‑н. арганізацыю, садзейнічае ўтварэнню ў ёй фракцый 1 (у 3 знач.); раскольніцкі. Фракцыйнае выступленне.
фракцы́йны 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фракцыі 2, да яе выдзялення. Фракцыйная перагонка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Dárbietung
f -, -en
1) прапано́ва
2) выкана́нне; выступле́нне; прагра́ма, ну́мар
kulturélle ~ — культу́рнае мерапрые́мства [відо́вішча], культу́рная імпрэ́за
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Zúgabe
f -, -n
1) прыда́ча; даве́сак
2) прэ́мія, (бяспла́тны) дада́так
3) выступле́нне (арты́ста) на біс
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)